1. Mecazi Dil: Sahneyi oluşturmaya ve izleyiciyi Verona dünyasına sokmaya yardımcı olmak için oyun boyunca canlı ve yaratıcı bir dil kullanıyor. Metaforlar, benzetmeler ve kişileştirme, canlı bir resim çiziyor ve okuyucunun zihninde görüntüler canlandırıyor, böylece arka plandaki dekorasyon eksikliğini telafi ediyor.
2. Açıklamalar: Shakespeare, karakterlerin kıyafetleri, jestleri ve genel görünümleri hakkında karmaşık açıklamalar sunar. Bu, seyrek sahne dekorunun bıraktığı boşluğu doldurarak izleyicinin karakterleri ve fiziksel ortamı hayal etmesine yardımcı olur.
3. Aşama Talimatları: Shakespeare'in oyunları genellikle karakterler, onların hareketleri ve ortam hakkında değerli bilgiler sağlayan kapsamlı sahne talimatlarını içerir. Oyuncular bu talimatları karakterlerinin duygularını, tepkilerini ve eylemlerini iletmek için yorumlayacaklardı; bu da ayrıntılı sahne ve dekor eksikliğini telafi edecekti.
4. Ses efektleri: Shakespeare'in oyunları, deneyimi geliştirmek ve ruh halini ayarlamak için ses efektlerini içeriyordu. Örneğin trompet, zil ve davul sesleri bir atmosfer duygusu yaratmak veya oyundaki önemli anları işaretlemek için kullanılabilir.
5. Kostümleme: Shakespeare'in oyunlarındaki kostümler yanılsamaların yaratılmasına katkıda bulunacaktır. Ayrıntılı kostümler bir karakterin statüsüne, zenginliğine veya sosyal konumuna işaret edebilir.
6. Aydınlatma: Tiyatro ışıklandırma teknikleri, Shakespeare'in zamanında efektler yaratmak ve belirli karakterlere veya sahnelere dikkat çekmek için kullanıldı.
7. Karakter etkileşimi: Shakespeare'in karakterleri sıklıkla çevrelerine ilişkin açıklamalar sunar, bu da izleyicinin ortamı hayal etmesine olanak tanır.
8. Dile ve Diyaloğa Odaklanma: Shakespeare dilin gücüne vurgu yapar ve onu zengin, duyusal bir deneyim yaratmak için kullanır. Konuşmalar, kendi kendine konuşmalar ve yan konuşmalar da dahil olmak üzere diyaloğun belagat ve lirik kalitesi, izleyicilerin zihninde canlı görüntüler yaratır.