1. Willy'nin Evi :Willy Loman'ın evi merkezi bir kapalı alan görevi görüyor. Willy'nin fiziksel olarak hapsedilmiş yaşamını ve tutunduğu güvenlik yanılsamasını temsil ediyor. Ev, klostrofobik iç mekanlara sahip, küçük ve sıkışık olarak tanımlanıyor. Çitle çevrili küçük arka bahçe, sınırlama duygusunu daha da vurguluyor.
2. Willy'nin İşyeri :Willy'nin işyeri de başka bir kapalı alandır. Çalıştığı ofis binası, kısıtlayıcı ve doğal ışıktan yoksun olarak tasvir ediliyor. Bu, Willy'nin azalan fırsatlarını ve hayatının sert gerçekleriyle boğuşurken yaşadığı iç mücadeleleri yansıtıyor.
3. Açık Yol :Miller, kapalı mekanların aksine özgürlüğü, kaçışı ve potansiyeli simgeleyen açık mekanlara da yer veriyor. Tekrarlanan bir görüntü, başarının bulunabileceği bir yer olarak sıklıkla bahsedilen açık yoldur. Willy'nin finansal başarıya ulaşan kardeşi Ben, iki kardeşin gittiği zıt yolları temsil eden açık yol ile ilişkilendiriliyor.
4. Orman :Oyunda yinelenen bir başka görüntü olan orman, kapalı alanların dışındaki sert ve öngörülemez dünyanın simgesidir. Willy ve diğer karakterlerin hayallerinin peşinde koşarken karşılaştıkları zorlukları ve tehlikeleri temsil ediyor.
5. Restoran Sahnesi :İkinci Perde'deki restoran sahnesi halka açık, açık bir alanda geçiyor. Ancak Willy ve oğulları arasındaki konuşmanın dar bir mutfak masasında geçmesi görsel olarak karakterleri ayıran duygusal mesafeyi ve iletişim eksikliğini gösteriyor.
6. Mezarlık :Son sahne, geleneksel olarak açık bir alan olan ancak oyun bağlamında hapsi simgeleyen bir mezarlıkta geçiyor. Karakterler Willy'nin mezarı etrafında toplanıyor ve arka planda çıplak bir ağaç var, yaşamın yokluğunu ve ölümün getirdiği sınırlamaları çağrıştırıyor.
Miller, kapalı ve açık alanların görsel motifini kullanarak, karakterlerin iç mücadelelerine, sosyal kısıtlamalarına ve umutları ile karşılaştıkları sert gerçeklik arasındaki zıtlığa dair içgörüler sağlıyor.