Holden'a göre Thomson tepesi özgürlüğü temsil ediyor. Şöyle diyor:“Aslında hissettiğim şey intihar etmekti. Sanki pencereden atlayacakmışım gibi hissettim. Gerçekten yaptım. Ama bunu yapamadım. Bunu yaşlı Phoebe için bile yapamazdım. Ben de orada yattım ve saatlerce düşündüm” (203). Umutsuzluğun eşiğinde olan ve intiharı düşünen Holden, Thomson Hill ile ilgili hayallerine çekilir. Tepeyi düşünmek zihinsel ızdırabına geçici bir soluklanma sağlıyor. En kötü anlarında bile Holden'ın zihni bu sığınağa dönüyor.
Thomson tepesi aynı zamanda Holden'ın bağlantı arayışını da simgeliyor. Oradayken, kendisini gerçekten anlayan ve kabul eden bir "sokak arkadaşı" ile tanıştığını hayal eder. Kaçışları için bir arkadaş, hayatın sevinçlerini ve sıkıntılarını paylaşabileceği akraba bir ruh hayal ediyor. Holden'a göre bu kişi ve bu yer kavramı, bir yerlerde, birisinin umutsuzca arzuladığı arkadaşlığı ve anlayışı sağlayabileceğini gösteriyor.
Üstelik Thomson tepesi Holden'ın masumiyet rüyasını temsil ediyor. Büyümeye eşlik eden sert gerçeklerle yüzleşmeden önce, çocukluğunun basit, kaygısız günlerine dönmeyi arzuluyor. Tepeyle ilgili hayalleri zaman yolculuğu gibidir ve mevcut hayal kırıklığı durumuyla tam bir tezat oluşturan saflık ve neşe dolu anılarını yeniden ziyaret etmesine olanak tanır. Ancak sürekli dış dünyayla yüzleşmeye çağrıldığı için asla Thomson Hill'de kalamaz.
Nihayetinde Thomson Tepesi, Holden'ın ait olabileceği bir yere duyduğu özlemin bir metaforu olarak hizmet ediyor. Kendini bağlı, anlaşılmış ve özgür hissedebileceği bir sığınağı bünyesinde barındırır. Tepeyi geride bırakmak zorunda olsa da, bu bir umut ışığı sağlıyor, mücadelelerine rağmen dünyada teselli ve tatmin bulabileceğinin sürekli bir hatırlatıcısı.