2. Toplumsal stereotipler: Çizgi filmlerin sadece çocuklara yönelik olduğuna dair yaygın bir klişe var. Bu, yetişkinlerin toplumsal beklentilere uyum sağlamak için "büyümeleri" ve çizgi filmlerden hoşlanmayı bırakmaları gerektiği hissine kapılmalarına neden olabilir.
3. Yargılanma korkusu: Yetişkinler, çizgi filmlerden hoşlandıklarını itiraf ettikleri takdirde akranları veya meslektaşları tarafından yargılanmaktan veya çocukça görülmekten endişe duyabilirler. Bu yargılanma korkusu, karikatür sevgilerini açıkça ifade eden diğer kişilere gülmelerine veya onlarla dalga geçmelerine yol açabilir.
4. Kayıtsız tutum: Bazı yetişkinler çizgi filmlerin düşük kaliteli eğlence olduğunu ve ciddiye alınmaya değer olmadığını düşünebilirler. Bunları zaman kaybı olarak veya yalnızca çocukların keyif alması gereken bir şey olarak görebilirler.
5. Kuşak farklılıkları: Daha yaşlı yetişkinler, karikatürlerin bugünkü kadar geniş çapta kabul görmediği veya takdir edilmediği bir dönemde büyümüş olabilirler. Çizgi filmlerin sadece çocuklara yönelik olduğu inancını içselleştirmiş olabilirler ve bu nedenle yetişkinlerin de çizgi filmlerden keyif alabileceğini kabul etmekte zorluk yaşıyor olabilirler.
Çizgi filmlerden keyif almanın kişisel bir tercih olduğunu ve yaşınız ne olursa olsun eğlenceli bulduğunuz bir şeyden keyif almanın utanılacak bir şey olmadığını unutmamak önemlidir.