Parça, lirik melodisi ve yumuşak, akıcı eşlikiyle karakterize edilir. Sağ eldeki basit bir temayla başlar, daha sonra geliştirilir ve parça boyunca tekrarlanır. Sol el, arpejli akorlar ve ara sıra melodik figürlerle destekleyici bir eşlik sağlar.
Für Elise'in genel ruh hali melankoli ve özlemdir. Parça genellikle Beethoven'in onu bestelediği andaki kişisel duygularının bir yansıması olarak yorumlanır. Beethoven, 1810'da yakın arkadaşı ve patronu Prens Karl von Lichnowsky'nin ölümü de dahil olmak üzere büyük bir kişisel çalkantı yaşıyordu.
Für Elise nesiller boyu dinleyicilerin kalbini fetheden güzel ve etkileyici bir müzik parçası. Her seviyeden piyanist tarafından beğenilmeye ve icra edilmeye devam eden, zamansız bir klasiktir.