Gregory Corso: Onun kafeteryadaki okumaları genellikle Ginsberg'inkinden daha şakacı ve espriliydi ve argo ve küfür kullanmasıyla tanınıyordu. En ünlü kafe performansı muhtemelen 30 Eylül 1960'ta Gaslight'ta sahnede bestelenen "Evlilik" veya "İyi Şanslar ve Düğün Günleri (Anne Waldman için)" idi. Corso'nun Waldman'a yazdığı şiir uzun ve uzun bir hikayeye sahiptir. Yayıncılık tarihi tartışmalı olsa da Corso's Gasoline'da (Yeni Yönler, 1968) "Gerçek Hikayem (Anne İçin)" olarak toplandı. Coffee Gallery'deki çoğu performans gibi bunda da hem Corso'nun imzası olan mizah ve dokunaklılık hem de şairin doğrudan ve anneye göndermeleri yer alıyor. Corso'nun yayınlanmış koleksiyonları gibi, ara sıra dikkatli bir genç kalabalık da diğer sanatçılara, bu durumda arkadaşları Jack Kerouac'a (adını verdiği kişi) ve John Clellon Holmes'a (adını veriyor ancak adı belirtilmemiş) göndermeler içeriyor.
Jack Kerouac: On The Road'dan okumadığı zamanlarda nadiren halk arasında okurdu ama yine de ikonik bir sanatçı olarak görülüyordu.