1. Mantıksal Argümanlar: Antigone, kız kardeşler olarak kardeşleri Polyneikes'i onurlandırıp gömme görevlerine atıfta bulunarak mantıksal akıl yürütme sunar. Tanrıların yazılı olmayan kanunları düzgün bir cenaze töreni gerektirdiğinden, onu terk edemeyeceklerini ve kralın emirlerine karşı gelmeleri gerektiğini savunuyor.
2. Ahlakın Çağrısı: Antigone, Ismene'nin ahlaki pusulasına başvurur ve ona ortak değerlerini ve aile bağlarının kutsallığına olan inançlarını hatırlatır. Görevlerini ihmal ettikleri için karşılaşabilecekleri ilahi cezanın yanında, kralın vereceği cezadan korkmamaları gerektiğini vurguluyor.
3. Sonuçsal Düşünme: Antigone, eylemsizliklerinin potansiyel sonuçlarına dikkat çekiyor. Polyneikes'i gömmeyi başaramazlarsa, sadece kardeşlerinin haklarını göz ardı etmekle kalmayacak, aynı zamanda ailelerinin itibarını ve kendi kişisel bütünlüklerini zedeleyebilecek tehlikeli bir emsal oluşturacaklarını savunuyor.
4. Sosyal Normlara Referans: Antigone, ölülerin uygun şekilde gömülmesiyle ilgili toplumsal beklentileri ve normları vurguluyor. Toplumsal onaylanmama ve ahlaki suçluluk duygusuyla karşılaşmadan bu normları ve gelenekleri göz ardı edemeyeceklerini savunuyor.
5. Motivasyonların Karşılaştırılması: Antigone, kendi motivasyonlarını Ismene'nin kralın gücüne ilişkin endişeleriyle karşılaştırır. İlahi yasalara ve ailevi yükümlülüklere her türlü ceza korkusundan daha fazla değer verdiğini ileri sürerek ahlaki ilkelere rasyonel bir şekilde öncelik verdiğini gösteriyor.
Genel olarak Antigone, Ismene ile açılış sahnesinde mantıksal argümanlar sunarak, ortak ahlaka başvurarak, eylemlerinin sonuçlarını dikkate alarak, toplumsal normlara atıfta bulunarak ve motivasyonlarını karşılaştırarak mantığı kullanır. Onun muhakemesi, erkek kardeşlerine hürmet etmenin ve aile bağlarının kutsallığını korumanın önemini vurgulayarak, Ismene'yi görevlerinde kendisine katılmaya ikna etmeye çalışır.