Orijinal oyunda Antigone, suçluluğunun belirlendiği bir yaşlılar konseyi, esasen bir hukuk mahkemesi huzuruna çıkarılır. Karakterlerin motivasyonlarını derinlemesine inceleyerek, konseyin müzakerelerini genişleterek ve boğuştukları ahlaki ikilemleri tasvir ederek bu sahneyi yeniden yazmak zorlayıcı olurdu.
Yeniden yazılan sahne, Thebes'in hükümdarı Creon'un karşılaştığı iç çatışmayı derinlemesine inceleyecekti. Otoritenin, yasalara bağlılığın ve aile bağlarının ağırlığını taşırken onun ahlaki pusulasına daha yakından bakacağız. Yalnızca inatçı bir düşman olarak görünmek yerine Creon'un iç mücadeleleri vurgulanacaktı.
Konsey üyeleri sadece aksesuar olmaktan ziyade aktif olarak düşünceli tartışmalara katılıyorlardı. Tartışmaları adalet kavramını, Creon'un eylemlerinin potansiyel sonuçlarını ve ailevi görev ve devlete bağlılığın karmaşıklığını araştırabilirdi. Her üyenin kendine özgü bakış açısı karar alma sürecine derinlik katacaktır.
Antigone'nin eylemlerini tutkuyla savunması elbette merkezi bir özellik olacaktır. Ancak bu sefer odak noktası, onu tamamen kararlı bir birey olarak sunmaktan, seçimlerinin ona yüklediği duygusal etkiyi göstermeye kaydırılabilir. Kararlılığı kırılganlıkla renklendirilebilir, bu da karakterini daha da bağ kurulabilir ve çekici kılabilir.
Nihai karar, mutlaka sonuç açısından değil, kararın ardındaki mantığın aktarılma şekli açısından potansiyel olarak değiştirilebilir. Gözden geçirilmiş versiyon, çatışan bağlılıklar ve ilkeler dünyasında mutlak gerçekleri bulmanın zorluklarını vurgulayabilir, insan kararlarının karmaşıklığı üzerine yorum ve düşünmeye yer bırakabilir.
Yeniden tasarlanan Antigone, bu sahneyi daha derinlemesine keşfederek karakterlere, adaletin inceliklerine ve bireysel vicdan toplumsal normlar ve siyasi güçle çatıştığında ortaya çıkan ahlaki zorluklara ilişkin daha incelikli bir anlayış sağlayacak.