1. Aristokratlar ve Asalet:
Kraliyet sarayı üyeleri, aristokrasi ve soylular da dahil olmak üzere üst sınıf, tiyatronun sık sık patronlarıydı. Oyunları bir eğlence biçimi olarak seviyorlardı ve sıklıkla tiyatro şirketlerine sponsor oluyorlardı ya da kendi özel tiyatroları vardı.
2. Gentry:
Zengin toprak sahipleri, tüccarlar ve profesyonellerin de aralarında bulunduğu eşraf da oyunlara düzenli olarak katılırdı. Tiyatronun kültürel ve entelektüel yönleriyle ilgilendiler ve gösteriler sırasındaki sosyal etkileşimleri takdir ettiler.
3. Orta Sınıf Vatandaşlar:
Tiyatro seyircisinin önemli bir kısmını esnaf, sanatkar ve esnaftan oluşan orta sınıf oluşturuyordu. Eğlence ve rahatlama aracı olarak oyunlara katıldılar.
4. Öğrenciler:
Üniversitelerden ve Inns of Court'tan (hukuk toplulukları) öğrenciler hevesli tiyatro izleyicileriydi. Özellikle entelektüel veya politik konuları ele alan oyunlara ilgi duyuyorlardı.
5. Çıraklar:
Bir zanaat öğrenen gençler olan çıraklar, genellikle bir eğlence biçimi olarak ve işlerinin zorluklarından kaçmak için oyunlara katılırlardı.
6. Hizmetçiler ve İşçiler:
Hizmetçiler, işçiler ve diğer işçi sınıfı bireyleri de dinleyicilerin bir kısmını oluşturuyordu. Günlük rutinlerden kaçış ve sosyalleşme fırsatı sunan oyunlar ilgilerini çekti.
7. Kadınlar:
Varlıkları sosyal normlar ve beklentiler tarafından düzenlense de, farklı sosyal sınıflardan kadınlar oyunlara katılıyordu. Üst sınıf kadınlar genellikle kocalarına veya erkek akrabalarına eşlik ederken, alt sosyal sınıflardan kadınlar karma gruplara katılıyordu.
Elizabeth dönemi tiyatrolarındaki oturma düzenlemelerinin genellikle sosyal statüyü yansıttığını, üst sınıfların daha rahat ve pahalı oturma alanlarını işgal ettiğini, alt sınıfların ise sahne yakınındaki "topraklarda" veya "avluda" durduğunu belirtmek önemlidir.