106-113. satırlar 1. perde, sahne 4. romeo ve Juliet'te hangi teknik kullanılıyor?

Romeo ve Juliet'in 1. Perde, 4. Sahnesinin 106-113. satırlarında Shakespeare, kendi kendine konuşma olarak bilinen edebi tekniği kullanır. Kendi kendine konuşma, tek bir karakter tarafından yapılan ve genellikle onun düşüncelerini, duygularını ve motivasyonlarını yansıtan uzun bir konuşmadır. Bu durumda Romeo sahnede yalnızdır ve Juliet'e olan sevgisini ifade etmektedir.

İşte kendi kendine konuşmanın bir analizi:

- Mecazi dil :Romeo, Juliet'e olan aşkını anlatmak için canlı imgeler ve metaforlar kullanıyor. Onu güneşe, yıldızlara ve değerli mücevherlere benzetiyor. Bu karşılaştırmalar Juliet'in güzelliğini ve Romeo'nun gözündeki değerini vurgulamaktadır.

- Abartılı :Romeo'nun aşk ifadeleri genellikle abartılı, abartı sınırındadır. Mesela onun güzelliğinin "kör adamların gözünü kırpıştırdığını" söylüyor. Bu abartı, Romeo'nun duygularının yoğunluğunu ve Juliet'in güzelliğini tam olarak kavrayamamasını ifade etmektedir.

- Retorik sorular :Romeo, "Eli nedir?" gibi bir dizi retorik soru sorar. ve "Eldiveni nedir?" Bu sorular Juliet'in fiziksel özelliklerini vurguluyor ve Romeo'nun ona yakın olma arzusunu vurguluyor.

- Kafiye ve ölçü :Kendi kendine konuşma, her satırda on heceden oluşan, vurgulu bir hece ve ardından vurgusuz bir heceden oluşan şiirsel bir form olan iambik pentametre ile yazılmıştır. Bu ritim, Romeo'nun konuşmasına müzikal bir nitelik katarak sözlerinin duygusal etkisini artırır.

Genel olarak bu kendi kendine konuşma, Romeo'nun Juliet'e olan derin ve tutkulu aşkını ortaya çıkarmaya hizmet ediyor ve aşk hikayeleri ilerledikçe ortaya çıkacak trajik olayların habercisi oluyor.