John Proctor'un iç çatışmasının temel unsurları şunlardır:
1. Ahlaki İkilem :Proctor, hayatını kurtaracağını bildiği büyücülüğü itiraf etmek ile kişisel bütünlüğünü ve gerçeği korumak arasında kalır. Sahte bir suçu itiraf etmenin kendi inançlarına ihanet olacağını ve Salem'i ele geçiren adaletsizliğin devam edeceğini anlıyor.
2. Suçluluk ve Utanç :Proctor'un, karısı Elizabeth'in yokluğunda Abigail Williams'la yaşadığı ilişki, onun vicdanında ağır bir yük oluşturur. Cadı duruşmaları sırasında kendi iç mücadelesiyle iç içe geçen sadakatsizliğinden dolayı derin bir suçluluk hissediyor.
3. Hakikat ve Adalet Arzusu :İlgili kişisel risklere rağmen Proctor, doğru ve adil olduğunu bildiği şeyi savunmak zorunda hissediyor kendini. Asılsız suçlamaları ortaya çıkarmak ve masumlara adaleti getirmek için itibarını, ailesinin refahını ve hatta kendi hayatını riske atmaya hazır.
4. Başkalarını Bulaştırma Korkusu :Proctor, kendisini ve ailesini korumakla Abigail Williams ve diğer suçlayıcılar hakkındaki gerçeği ifşa etmek arasında kalır. Gerçeği açıklamanın sadece kendisini değil, Mary Warren gibi onu destekleyenleri de tehlikeye atmasından korkuyor.
5. Yetkiyle Çatışma :Proctor'un iç çatışması, Salem'deki otorite figürleriyle, özellikle de Yargıç Danforth ve Rahip Parris ile olan gergin ilişkisine de uzanıyor. Onların amaçlarını ve yöntemlerini sorguluyor ve hayalet delillere dayanarak masum bireyleri kınama konusundaki isteklilikleri karşısında hayal kırıklığına uğruyor.
Oyun ilerledikçe Proctor'un iç çatışması yoğunlaşır ve duruşması sırasında zirveye ulaşır. Mahkemenin taleplerine boyun eğerek kendini kurtarmak ya da ilkelerinden fedakarlık etmek ve eylemlerinin ölümüne yol açabileceğini çok iyi bilerek adaletsizliğe karşı çıkmak arasında bir seçim yapmak zorundadır.