1. Cinayetin Ortaya Çıkışı: Hayaletin Hamlet'e ilk kez ortaya çıkışı, babasının cinayetiyle ilgili gerçeği ortaya çıkarır ve bu da oyunun temel çatışmasını ve intikam arzusunu harekete geçirir. Hayalet, Danimarka sarayını yozlaştıran kötü eylemleri ortaya çıkaran bir katalizör görevi görüyor.
2. Araf'ın Tasviri: Hayalet kendisini Araf'ta sıkışıp kalmış, günahlarının acısını çeken biri olarak tanımlıyor. Bu tasvir, çözülmemiş kötülüğün ve yaklaşan intikamın varlığına işaret ediyor. Oyunun karanlık sırlarına karışan karakterlerin başına gelecek ahlaki sonuçların habercisidir.
3. Çürümenin Sembolizmi: Hayaletin ortaya çıkışı, Danimarka krallığındaki ahlaki gerilemeyi yansıtan çürüme ve yozlaşma imgeleriyle anlatılıyor. Karakterlerin bozulmasının ve kraliyet ailesinin trajik çöküşünün habercisi olarak, kök salmış çürümeyi ve kötülüğü simgeliyor.
4. Kaos Kehaneti: Hayalet, babasının cinayetinin intikamını alamazsa Hamlet'i yaklaşan kaos ve felaket konusunda uyarır. Bu kehanet, Hamlet'in ve çevresindekilerin başına gelecek trajik olayların habercisi olarak, kötülüğün yüzleşilmemesi halinde galip geleceğini öne sürüyor.
5. Ahlaki Belirsizlik: Hayaletin Hamlet'e ölümünün intikamını alması yönündeki talimatları, Hamlet'te ahlaki karmaşıklıklara ve iç çatışmalara neden olur. Adalet arayışı ile daha fazla kan dökülme potansiyeli arasındaki gerilim, oyunun ahlaki sınırlarıyla ilgili soruları gündeme getiriyor ve intikamın yozlaştırıcı gücüne ve görünüşte asil niyetlerden kaynaklanabilecek kötülüğe işaret ediyor.
Genel olarak, "Hamlet"teki hayalet, karanlığın, aldatmanın ve geçmişteki kötülüklerin sonuçlarının güçlü bir sembolü olarak hizmet eder. Onun varlığı, oyuna nüfuz eden kötülüğün habercisidir ve sonuçta ilgili karakterlerin çöküşüne yol açan trajik olaylar zincirine zemin hazırlar.