Dramada üç ana düzey vardır :
* Fiziksel seviye :Bu, oyuncunun fiziksel görünümünü, hareketlerini ve jestlerini ifade eder.
* Vokal seviyesi :Bu, oyuncunun tonu, perdesi ve ses seviyesi dahil olmak üzere sesini ifade eder.
* Duygusal düzey :Bu, oyuncunun duygusal durumunu ve bunu ifade etme biçimini ifade eder.
Aktörler, bu üç seviyeyi birleştirerek izleyicinin ilgisini çeken ve onları hikayenin içine çeken zengin ve incelikli bir performans yaratabilirler.
Dramatik bir etki yaratmak için seviyelerin nasıl kullanılabileceğine dair bazı spesifik örnekleri burada bulabilirsiniz :
* Bir karakterin fiziksel görünümü onun sosyal statüsünü, mesleğini veya kişiliğini ortaya çıkarabilir. Örneğin, zengin bir karakter güzel kıyafetler ve mücevherler giymiş olabilirken, fakir bir karakter paçavralar giymiş olabilir. Kızgın bir karakterin yumruğu sıkılmış veya kaşları çatık olabilirken, üzgün bir karakterin gözlerinde yaşlar olabilir.
* Bir karakterin ses seviyesi, duygularını ve motivasyonlarını aktarabilir. Örneğin, yüksek sesle ve agresif bir şekilde konuşan bir karakter öfkeli veya sinirli olabilirken, alçak sesle ve tereddütlü konuşan bir karakter gergin veya korkmuş olabilir.
* Bir karakterin duygusal seviyesi oyunun aksiyonunu yönlendirebilir. Örneğin, sevdiği birini kaybetmenin acısını çeken bir karakter intikam alma motivasyonuna sahip olabilirken, aşık olan bir karakter romantik ilgisinin peşinden koşma motivasyonuna sahip olabilir.
Seviyeler, oyuncuların unutulmaz ve ilgi çekici performanslar yaratmak için kullanabileceği güçlü bir araçtır. Oyuncular, farklı seviyeleri anlayarak ve kullanarak karakterlerine hayat verebilir ve onları izleyiciyle bağdaştırılabilir hale getirebilirler.