Gençliği ve masumiyeti :Juliet henüz on üç yaşında bir genç kızdır ve gençliği ve deneyimsizliği onu savunmasız ve masum göstermektedir. Duygusal yoğunluğu ve dürtüselliği genellikle onun genç doğasının bir parçası olarak görülüyor.
Romeo'ya olan aşkı :Juliet'in Romeo'ya olan aşkı saf, tutkulu ve her şeyi tüketen bir aşk olarak tasvir ediliyor. Aşkı uğruna her şeyi riske atmaya istekli olması sempati ve hayranlık uyandırır.
Onun trajik kaderi :Juliet'in trajik ölümü oyunun merkezi bir unsurudur ve seyircide güçlü duygusal tepkiler uyandırır. Ölümü, onu kısıtlayan toplumsal ve ailesel baskıların bir sonucu olarak görülüyor ve fedakarlığı sevginin gücünü vurguluyor.
Meydan okuması :Juliet'in Romeo'ya olan aşkı uğruna ailesinin isteklerine ve sosyal normlara karşı gelme isteği cesur bir hareket olarak görülüyor ve Romeo'yla birlikte olma kararlılığı izleyicilerde yankı buluyor.
Bununla birlikte, Juliet'in tasvirinin evrensel sempati uyandırmayan yönleri de vardır:
Onun aceleciliği :Juliet'in Romeo ile gizlice evlenme ve Keşiş'in iksirini alma kararı gibi aceleci eylemleri ve fevri kararları pervasız ve öngörüsüz olarak görülebilir.
Manipülasyonu :Juliet'in başkalarıyla, özellikle de Romeo'ya olan hisleri konusunda aldattığı Hemşiresi ile olan etkileşimlerinde manipülatif olduğu görülebilir.
Sonuçlara aldırış etmemesi :Juliet'in Romeo'ya olan aşkına odaklanması bazen onun, ailesi ve kendi refahı üzerindeki etkisi de dahil olmak üzere, eylemlerinin olası sonuçlarını göz ardı etmesine neden olur.
Genel olarak Shakespeare, Juliet'te sempatik nitelikleri kişiliğinin ve eylemlerinin diğer yönleriyle dengelenen incelikli ve karmaşık bir karakter yaratır. Seyircinin Juliet'i tamamen sempatik bir karakter olarak algılaması, bireysel yorumlara ve onun tasvirinin farklı yönlerine yapılan vurguya bağlı olarak değişebilir.