Oyunun sonunda Coriolanus, gururuyla Volscian ordusunu Roma'ya karşı yöneterek şehrin varlığını tehdit eder. Ancak Coriolanus, Volscian'lara olan sadakati ve memleketine olan sevgisi arasında bölünmüş halde Roma'nın kapılarında dururken, annesi Volumnia ve karısı Virgilia ve küçük oğluyla karşı karşıya gelir.
Onların ricalarından ve sevgili Roma'sına vereceği yıkımın farkına varmasından etkilenen Coriolanus'un fikrinde derin bir değişiklik olur. Rahatlar ve şehri kurtarmaya karar verir. Ancak bu merhamet eylemi onun kaderini belirler. Kıskançlık ve ihanetle tüketilen Aufidius, Volscian safları arasında kızgınlığı ve isyanı körükler.
Ardından gelen kaosta Coriolanus, kendisini Volscian askerleri tarafından kuşatılmış halde bulur ve acımasız ve acımasız bir saldırıya maruz kalır. Kendini savunmak için gösterdiği cesur çabalara rağmen Coriolanus sayıca üstündür ve çok güçlüdür. Yere düşer, bıçaklanır ve yaralanır ve sonunda aldığı yaralara yenik düşer. Onun ölümü, kibri ve gururu onun çöküşüne yol açan karmaşık ve çelişkili bir kahramanın trajik sonunu işaret ediyor.