1. Mektubun Romeo'ya teslim edilememesi: Rahip Laurence'ın planının başarısı büyük ölçüde sahte ölüm iksirini ve Juliet'in geçici cenaze töreni planını açıklayan mektubun zamanında teslim edilmesine bağlıydı. Mektubun teslimini bir şey engellemiş olsaydı ya da mektubun ele geçirilmiş olsaydı, Romeo gerçeği bilmez kalırdı ve bu da trajik bir yanlış anlaşılmaya yol açardı.
2. Juliet'in uyanışının gecikmesi veya keşfedilmesi: Rahip Laurence, Juliet'in iksiri aldıktan sonra birkaç saat içinde uyanmasını bekliyordu, ancak etkilerin daha uzun sürmesi veya Romeo ona ulaşamadan keşfedilmesi riski her zaman vardı. Eğer birisi onu Romeo'dan önce bulmuş olsaydı, plan hakkındaki gerçek ortaya çıkacak ve Rahip Laurence, Juliet ve Romeo için ciddi sonuçlar doğurabilecekti.
3. Romeo'nun duygusal tepkisi: Rahip Laurence, Romeo'nun dürtüsel ve duygusal doğasını hafife almıştı. Juliet'in öldüğüne inanan Romeo, aceleci davranarak intihar etme veya katil olduğu varsayılan kişilerden intikam alma ihtimaliyle tüm planı bozabilirdi.
4. Capulet'lerin ve Montague'lerin sabırsızlığı: Kavga eden aileler Juliet'in cenazesi için geçici bir ateşkes konusunda anlaşmışlardı, ancak uzun süredir devam eden rekabetlerinin yeniden alevlenme riski her zaman vardı. Eğer ailelerden herhangi biri Juliet'in ölümü ya da defnedilmesiyle ilgili koşullar konusunda şüphelenir ya da sabırsızlanırsa, bu durum planın gizliliğini tehlikeye atabilirdi.
5. Kontrol dışındaki dış faktörler: Hastalık, kaza veya doğal afetler gibi öngörülemeyen olaylar Rahip Laurence'ın planının uygulanmasına engel olabilirdi. Bu faktörler herkesin kontrolü dışındaydı ve Romeo ile Juliet'i yeniden bir araya getirmek için yapılan dikkatli düzenlemeleri bozabilirdi.
Bu potansiyel tuzaklar göz önüne alındığında, Keşiş'in planı risklerle doluydu ve küçük bir yanlış adım bile felaketle sonuçlanabilirdi. Oyun ilerledikçe, bu belirsizlik unsurları dramatik gerilimi artırdı ve talihsiz aşıkların trajik kaderine katkıda bulundu.