1. Cassius'un kötü yönetimi:Brutus, Cassius'u sınırlı kaynaklarını akılsızca dağıtmakla suçluyor ve bu da orduları için malzeme eksikliğine yol açıyor. Cassius'u uygun istişarede bulunmadan kararlar verdiği için eleştiriyor.
2. Strateji konusunda anlaşmazlık:Brutus, Cassius'un düşman kuvvetleriyle derhal çatışmaya girme planını, bunun dezavantajlı bir savaşa yol açabileceği korkusuyla onaylamaz. Cassius'u sabırlı olmaya ve düşmanlarla yüzleşmeden önce birliklerini yeniden toplamaya çağırıyor.
3. Karşılıklı suçlamalar:Brutus ve Cassius birbirlerine sert sözler ve suçlamalarda bulunurlar; her biri diğerini askeri kampanyadaki hatalar ve eksikliklerle suçlar. Brutus, Cassius'un asabi doğası hakkındaki endişelerini dile getirirken Cassius, Brutus'u sinsi Mark Antony'ye güvendiği için suçlar.
4. İlişkinin bozulması:Brutus ve Cassius arasındaki anlaşmazlık tırmanır ve dostlukları ve ittifakları üzerinde geçici bir gerginliğe yol açar. Her iki lider de kendilerini bir çatışma ortamında buluyor, ortak bir zemin bulamıyor veya farklılıklarını çözemiyor.
5. Olay örgüsü üzerindeki etkisi:Brutus ve Cassius arasındaki anlaşmazlık, onların nihai yenilgisinin habercisidir. Birlikte çalışamamaları, askeri çabalarına engel oluyor ve güçlü İkinci Üçlü Yönetim'e karşı davalarının bütünlüğünü ve gücünü zayıflatıyor.
Nihayetinde Brutus ile Cassius arasındaki gerilim ve tartışmalar, Julius Caesar'a suikast düzenleyen eylemlerinin sonuçlarıyla yüzleşen komplocuların karşı karşıya kaldıkları baskı ve zorlukların arttığını ortaya koyuyor.