Holden'ın yetişkinlere yönelik olumsuz algıları roman boyunca çeşitli deneyim ve gözlemlerle şekilleniyor:
- Sahtelik:Holden sık sık yetişkinleri sahte ve gösterişçi olmakla eleştirir ve onlardan sıklıkla "sahtekarlar" olarak söz eder. Onların maske taktıklarını ve olmadıkları biri gibi davrandıklarını, gerçek duygu ve motivasyondan yoksun olduklarını düşünüyor.
- Açgözlülük ve Yolsuzluk:Holden yetişkinler arasında açgözlülük ve yolsuzluk örnekleriyle karşılaşıyor. Finans dünyasını, eğitim sistemini ve eğlence endüstrisini materyalist değerleri ve dürüstlük eksikliği nedeniyle eleştiriyor.
- İkiyüzlülük:Holden, yetişkinlerin ahlaki değerleri vaaz ederken, kendileri de şüpheli davranışlarda bulunurken ikiyüzlülüklerine dikkat çekiyor. Özellikle cinsel ikiyüzlülüklerini ve duyguları ifade etmede özgünlükten yoksun olmalarını eleştiriyor.
- Gençlikle Bağlantının Kesilmesi:Holden kendisi ve yetişkinler arasında önemli bir nesil farkı hissediyor. Yetişkinlerin gençlik idealleriyle bağlarını kaybettiklerine, yaşlandıkça bitkin ve alaycı hale geldiklerine inanıyor.
Holden'ın yetişkinleri küçümsemesi aynı zamanda kendi hayal kırıklığı duygusundan ve ergenlik döneminde karşılaştığı zorluklardan da kaynaklanıyor. Yetişkinler tarafından yanlış anlaşıldığını hissediyor ve onları destekleyici ve yargılayıcı olarak görüyor. Sonuç olarak, genellikle çocukluğunda, dünyanın daha basit ve masum göründüğü daha basit bir zamanın özlemini çekiyor.
Ancak Holden'ın aynı zamanda bazı yetişkinlerin olumlu niteliklerini de kabul edebildiğini belirtmek önemlidir. Roman boyunca İngilizce öğretmeni Bay Antolini gibi kendisine karşı içten nezaket ve anlayış gösteren birkaç kişiyle karşılaşır. Bu karşılaşmalar, yetişkinlere yönelik olumsuz algılarının ortasında ona umut ve bağ kurma anları sağlıyor.