1. İntikam ve Adalet: Yasa, Hamlet'in Mortality sembolü ve intikamın boşluğu olan Yorick'in kafatasına karşı morbid büyüsüyle açılır. Claudius'a karşı intikam arzusu nihayet meyveye geliyor, ancak yıkıcı bir maliyetle. Oyun nihayetinde intikamın gerçekten adalet veya barış getirip getiremeyeceğini sorguluyor.
2. Ölüm ve Mortalite: Yasa 5, ölüm temasıyla doyurulur. Mezarların ölüm ve ortaya çıkarılan kafatasları hakkındaki konuşması, hayatın süreksizliğini sürekli olarak hatırlatıyor. Hamlet'in soliloku, "Olmak ya da Olmamak", insanın varoluşla mücadelesini ve bilinmeyen korkusunu vurgulayarak yankılar.
3. Yolsuzluk ve Aldatma: Son eylem, Claudius'un ihanetinin ve mahkemeye nüfuz eden yaygın yolsuzluğun tamamını ortaya koyuyor. Oyun, gücün nasıl bozulabileceğini ve ahlaki çürümeye yol açabileceğini vurgular.
4. Affetme ve kurtuluş: Hamlet'in öfkesine ve intikam susuzluğuna rağmen, affetme ve kurtuluşla da boğuşuyor. Horatio'ya karşı son merhamet eylemi, uzlaşma ve anlayış için bir umut ışığı öneriyor.
5. Kader ve özgür irade: Yasa 5, seyirciyi kaderin ve özgür iradenin doğasını düşünerek bırakır. Hamlet'in trajik çöküşü, hem kendi eylemlerinin hem de ona karşı komplo gibi görünen güçlerin bir sonucu olarak görülebilir.
6. Gerçekliğin Doğası: Oyunun son sahnesi, çoklu ölümleri ve Ophelia'nın kaderinin çözülmemiş sorusu ile gerçeklik ve yanılsama arasındaki çizgileri bulanıklaştırıyor. Oyun, seyirciyi yaşamın ve ölümün belirsizliği ile boğuşuyor.
7. Dilin gücü: Oyunun sonucu, dilin gücünü ve gerçeği manipüle etme, aldatma ve nihayetinde ortaya çıkarma kapasitesini vurgular. Hamlet'in oyun boyunca dili kullanması, esprili hakaretlerinden soliloklara kadar, dünya hakkındaki anlayışımızı şekillendirmede iletişimin öneminin altını çiziyor.
Bunlar, Hamlet'in 5. Yasası'nda araştırılan ana temalardan sadece birkaçı. Oyunun zenginliği ve karmaşıklığı, çok sayıda yoruma izin vererek onu Batı literatüründeki en kalıcı ve etkili eserlerden biri haline getiriyor.