Hamlet'i öneren argümanlar pişmanlık göstermez:
* Anında reaksiyon: Hamlet'in acil tepkisi, pişmanlıktan çok sürpriz ve tiksintidir. "Ey, bu ne kadar döküntü ve kanlı bir iş!" Ancak bu, eylemin kendisi hakkında kurbandan daha fazla olabilir. Ayrıca, eylemlerinin kendisi için etkilerini düşünmek için hızla devam eder.
* Empati eksikliği: Hamlet, Polonius'un ölümü için çok az endişe duyuyor. Cesaretiyle alay ediyor ve onun için yas tutmuyor gibi görünüyor.
* Kendisine odaklanın: Öldürmeden sonra birincil kaygısı, eylemlerinin ahlaki sonuçlarından ziyade, kendisi için potansiyel sonuçlardır.
* Manipülasyon: Bazıları Hamlet'in başkalarını, özellikle Claudius'u duygusal olarak kararsız olduğunu düşünmek için pişmanlık duyduğunu iddia ediyor.
Hamlet'i öneren argümanlar pişmanlık gösteriyor:
* Daha sonraki yorumları: Daha sonra Hamlet, Polonius'un ölümü hakkında pişmanlık duyuyor. Horatio'ya, "Çok üzgünüm, iyi Horatio, Laertes'e kederimi konuşamıyorum." Ayrıca Gertrude'ye "yanlış bir şey yaptığını" ve eylemden rahatsız olduğunu kabul ediyor.
* İç Çatışma: Hamlet, oyun boyunca suçluluk ve kendini yeniden düzenlemeden rahatsız. Bu, eylemlerinin sonuçlarıyla iç mücadele olarak yorumlanabilir.
* zihin durumu: Zaten duygusal bir kargaşa ve psikolojik sıkıntı halindedir. Öldürme, mevcut kararsızlığını daha da kötüleştirebilir ve karmaşık bir yanıta yol açabilirdi.
Sonuç:
Nihayetinde, Hamlet'in Polonius'u öldürmek için pişmanlık gösterip göstermediği yorumlamaya açıktır. Argümanın her iki tarafı için kanıtlar var. Oyun net bir cevap vermiyor, seyirciyi Hamlet'in karmaşık karakteri ve motivasyonlarıyla boğuşuyor.
Bunu hatırlamak önemlidir:
* Hamlet karmaşık bir karakterdir: Eylemleri ve duyguları, kederi, intikam arzusu, psikolojik istikrarsızlığı ve felsefi musingleri de dahil olmak üzere çok sayıda faktör tarafından yönlendirilir.
* Oyun yoruma açık: Hamlet'in motivasyonlarını veya Polonius'u öldürme konusundaki duygularını anlamak söz konusu olduğunda tek bir "doğru" cevap yoktur.