Seyircinin bir trajedinin sonunda nasıl hissedebileceği aşağıda açıklanmıştır:
Olumsuz Duygular:
* üzüntü ve keder: Seyircinin, kahramanın çöküşü ve yaşadıkları kayıptan derinden üzülmesi muhtemeldir.
* Korku ve kaygı: Trajedi, bir korku ve endişe duygusu uyandırabilir, seyirciyi yaşamın kırılganlığını ve kendilerine benzer talihsizliklerin olasılığını düşünür.
* öfke ve hayal kırıklığı: Seyirciler, durumun adaletsizliği ve kaderin adaletsizliği ile kızgın ve sinirli hissedebilir.
Olumlu duygular:
* Bir kapanma duygusu: Trajedi genellikle hikayeyi kesin bir sona getiren bir kapanış duygusu sağlar.
* Bir anlayış hissi: Seyirci insan durumu, yaşamın karmaşıklıkları ve insanların karşılaştığı zorluklar hakkında daha derin bir anlayış hissedebilir.
* Bir huşu ve hayranlık duygusu: Seyirciler, kahramanın esnekliği ve sıkıntılarla yüzleşme yetenekleri ile şaşkına dönebilir.
Diğer duygular:
* Yansıma ve içgözlem: Seyircilerden, yaptıkları seçimler ve karşılaşabilecekleri sonuçları göz önünde bulundurarak kendi yaşamları ve değerleri üzerinde düşünmeleri istenebilir.
* Empati ve merhamet: Trajedi, izleyicinin deneyimleriyle ve duygularıyla bağlantı kurmasına izin vererek karakterler için empati geliştirebilir.
* Yüksek farkındalık duygusu: Seyirciler, yaşamın güzelliğini ve kırılganlığını fark ederek etraflarındaki dünyanın daha fazla farkındalığı hissedebilirler.
Duygusal tepkinin her zaman basit olmadığını ve bireye, kişisel deneyimlerine ve yaşadıkları özel trajediye bağlı olarak büyük ölçüde değişebileceğini belirtmek önemlidir.
Nihayetinde, bir trajedi, seyircilerin duygularını karıştırmayı ve onları yaşam, ölüm ve insan durumu üzerinde düşünmelerini istemektedir. Bu yüzden trajediler yüzyıllardır güçlü bir sanat biçimi olmuştur ve insan deneyiminin karmaşıklıklarına ilişkin bilgiler sunmaktadır.