Erkek oyuncular kadın karakterleri ikna edici bir şekilde canlandırmak için eğitildi. Performanslarını olabildiğince gerçekçi kılmak için genellikle yıllarını seslerini, hareketlerini ve tavırlarını mükemmelleştirmek için harcarlardı. Bu uygulama modern izleyiciler için alışılmadık görünse de, Shakespeare'in zamanında geniş çapta kabul edilmiş ve takdir edilmiştir. Aslında, bazı erkek oyuncular ünlü oyuncular haline geldi ve kadın karakterleri canlandırma yetenekleriyle hatırı sayılır bir üne kavuştu.
Erkek oyuncuların rol alması, Shakespeare oyunlarında kadın karakterlerin yazılma ve tasvir edilme biçimini de etkiledi. Shakespeare sıklıkla karmaşık ve çok yönlü kadın karakterler yazıyordu, ancak bunlar hâlâ cinsiyetlerinin dayattığı sınırlamalar nedeniyle kısıtlanıyordu. Örneğin kadın karakterlerden genellikle erdemli, alçakgönüllü ve itaatkâr olmaları bekleniyordu. Oyunlar genellikle erkek egemen bir toplumda kadınların karşılaştığı zorlukları ve kişisel arzuları ile toplumsal beklentiler arasında ortaya çıkan çatışmaları ele alıyor. Bu kısıtlamalara rağmen, Shakespeare'in kadın karakterleri bir dizi duygu, zeka ve eylemlilik sergiliyor, bu da onun karmaşık ve ilgi çekici karakterler yaratmadaki ustalığını vurguluyor.
Shakespeare oyunlarında kadın rollerini oynamak için erkek oyuncuların kullanılması günümüz standartlarına göre alışılmadık görünse de, o zamanın tiyatro kültürünün önemli bir yönüydü. Kadın karakterlerin yazılma, oynanma ve izleyiciler tarafından algılanma biçimini etkilemiş ve Shakespeare'in oyunlarının teatral deneyimine benzersiz bir boyut katmıştır.