Macbeth:
• Başlangıçta şüpheci:Başlangıçta Macbeth, cadıları ve onların kehanetlerini önemsemiyor ve onları "karanlığın araçları" ve "tuhaf kız kardeşler" olarak görüyor.
• Büyülenmiş ve baştan çıkarılmış:Cadıların kehanetleri hakkında daha fazla şey öğrendikçe, kral olma hırsının etkisiyle cadıların sözlerinden giderek daha fazla etkilenmeye ve baştan çıkmaya başlar.
• Takıntılı ve tüketilmiş:Macbeth kral olduktan sonra suçluluk, korku ve paranoyaya kapılır. Cadılara ve onların iktidara yükselişindeki rollerine takıntılı hale gelir, daha fazla rehberlik için onlardan yardım ister ve onların etkilerinden korkar.
Diğer karakterler:
• Korku ve korku:Lady Macbeth, Banquo ve İskoçya'nın lordları da dahil olmak üzere oyundaki diğer karakterlerin çoğu, cadılarla karşılaştıklarında dehşet ve korkuyla tepki verirler. Onları zarar verebilecek ve talihsizlik getirebilecek doğaüstü ve kötü varlıklar olarak görüyorlar.
• Batıl inançlı ve ihtiyatlı:Oyundaki genel halk batıl inançlıdır ve cadılara karşı ihtiyatlıdır. Güçlerine inanıyorlar ve kehanetlerini sıklıkla yaklaşan olayların uyarıları veya alametleri olarak yorumluyorlar.
• Şüphecilik ve şüphe:Ross gibi bazı karakterler, cadıların kehanetlerine ilişkin şüphe ve şüphelerini dile getiriyor. Gerçek niyetlerini sorguluyorlar ve Macbeth'i kendi amaçları doğrultusunda manipüle ediyor olabileceklerine inanıyorlar.
Genel olarak, Macbeth'in cadılara tepkisi, şüphecilikten büyülenmeye ve sonunda takıntıya geçişle karakterize edilirken, diğer karakterlerin çoğu korku, batıl inanç veya şüphecilikle tepki verir.