* Suçluluğu ve pişmanlığı. Macbeth, Duncan'ı öldürdükten sonra Lady Macbeth giderek daha fazla suçluluk duygusuna kapılır. Banquo'nun hayaletinin hayallerini görmeye başlar ve uyuyamaz. Uyurgezerlik sahnesinde, derin duygusal acısını ve suçluluk duygusunu açığa vurarak şöyle diyor:"Dışarı, lanet olası yer! Dışarı, diyorum!" Bu onun sadece soğukkanlı bir katil olmadığını, aynı zamanda pişmanlık duyabildiğini de gösteriyor.
* Macbeth'e olan aşkı. Olan her şeye rağmen Lady Macbeth hala Macbeth'i seviyor. Korkunç suçlar işlemek anlamına gelse bile, hedeflerine ulaşmasına yardımcı olmak için her şeyi yapmaya hazırdır. Bu onun Macbeth'i sadece kendi çıkarları için kullanmadığını, ona gerçekten değer verdiğini gösteriyor.
* Dağılımı. Oyunun son sahnesinde Lady Macbeth delirir ve ölür. Bu onun suçluluk duygusunun ve pişmanlığının ağırlığını daha fazla taşıyamadığını gösteriyor. Onun ölümü, bir zamanlar çok güçlü ve hırslı olan bir karakter için trajik bir sondur.
Bu anlar Lady Macbeth'in sadece tek boyutlu bir kötü adam olmadığını, karmaşık ve çok yönlü bir karakter olduğunu gösteriyor. O, büyük kötülükler yapma yeteneğine sahiptir, ama aynı zamanda büyük bir sevgi ve pişmanlık duyma yeteneğine de sahiptir.