Tek odalı okullar özellikle kırsal kesimlerde yaygındı. Bu okullar genellikle odun sobasıyla ısıtılıyor ve mum veya kandillerle aydınlatılıyordu. Öğretmen odanın ön kısmındaki bir masaya, öğrenciler ise sıralar halinde dizilmiş sıralara veya banklara otururlardı.
Okul günü genellikle dua ile başladı ve ardından Bağlılık Yemini'nin okunmasıyla devam etti. Öğrenciler daha sonra günün geri kalanını derslerini çalışarak geçireceklerdi. Öğretmen genellikle konuyla ilgili bir ders verir ve ardından öğrenciler öğrendiklerini uygulardı.
Bu okullarda genellikle büyük bir disiplin vardı. Öğretmen düzeni sağlamak için bedensel ceza ve ahmaklık kullanmak gibi çeşitli yöntemler kullanırdı.
Zorluklara rağmen birçok öğrenci okula gitmekten keyif aldı. Yeni şeyler öğrenebilecekleri, arkadaşlarıyla sosyalleşebilecekleri bir yerdi.
19. yüzyılın başlarında ortak okul hareketi Amerika Birleşik Devletleri'ne yayılmaya başladı. Bu hareket, tüm çocuklar için ücretsiz devlet okullarının kurulması çağrısında bulundu. Bu hareketin sonucunda giderek daha fazla okul inşa edildi ve eğitimin kalitesi artmaya başladı.
19. yüzyılın sonuna gelindiğinde Amerikan okul sistemi çok daha standart hale geldi. Artık okullar notlandırılıyordu ve müfredat daha sıkıydı. Kullanılan öğretim yöntemleri de daha karmaşıktı ve fiziksel cezanın kullanımı azalmıştı.
Amerikan okul sistemi yıllar içinde gelişmeye devam etti ancak Amerikan toplumunun temel bir parçası olarak kaldı. Okullar, ülke çocuklarının eğitiminde ve onları geleceğe hazırlamada hayati bir rol oynamaya devam ediyor.