* Chryseis'in alınması: Agamemnon'un bir savaş ödülü olarak Apollo'nun bir rahibesi olan Chryseis'i kibirini ve ilahi otoriteyi göz ardı ettiğini gösterme kararı. Eylemleri, Yunan ordusunu sönen bir veba yönlendiren Apollo'nun gazabını kışkırttı. Bu, kendi gücüne olan kibirli inancını vurgular ve tanrılara karşı göz ardı eder.
* Aşil ile anlaşmazlık: Agamemnon ve Aşiller arasındaki esir kızlık Briseis üzerindeki rezil kavga, Agamemnon'un gururunu ve Aşil'in onuruna saygısızlıklarını sergiliyor. Aşil'in haklı ödülü olmasına rağmen, kendi üstünlüğüne ve yetkisine olan inancını göstermesine rağmen Briseis'i iade etmeyi reddediyor. Bu anlaşmazlık, Aşil'in savaştan çekilmesine neden olur ve Yunan ordusunu ciddi şekilde zayıflatır.
* Kibir ve Şiddet: Agamemnon'un şiir boyunca davranışı, özellikle birliklerine ve kendi adamlarına karşı kibir ve şiddet sergiler. Kaba doğasını daha da vurgulayarak mücadeleleri için çok az empati veya anlayış gösterir.
* Aşırı güven ve hafife alınma: Agamemnon'un yeteneklerine aşırı güvenmesi ve Truva atlarını, özellikle Hector'u hafife alması, Yunan kuvvetleri için çok sayıda aksilikle yol açar. Onun kibirleri onu Truva atlarının ortaya koyduğu gerçek tehlikeye kör ediyor ve sonuçta uzun süreli savaşa katkıda bulunuyor.
Agamemnon'un kibiri nihayetinde Yunan kuvvetlerinin çöküşüne katkıda bulunur ve *Iliad *'da merkezi bir tema görevi görür. Eylemleri, kontrolsüz gururun tehlikelerini ve ilahi otoriteye meydan okumanın sonuçlarını örneklendirir. Agamemnon'un trajik kaderi sayesinde Homer, güç karşısında alçakgönüllülük ve tanrılara saygı duyulmasının önemini aktarır.