1. Özgünlük Eksikliği:
Bazı eleştirmenler Shakespeare'in olay örgüsünün sıklıkla daha önceki çalışmalardan ödünç alındığını veya uyarlandığını iddia ediyor. Oyunlarının çoğu tarihi anlatılara, folklora veya diğer edebi kaynaklara dayanmaktadır. Bazı eleştirmenler bunun onun özgünlüğünü ve yaratıcılığını azalttığına inanıyor.
2. Karakter Tutarsızlıkları:
Shakespeare'in karakterleri bazen tutarsız özellikler veya motivasyonlar sergilerler ve bu, onun yazılarında bir zayıflık olarak görülebilir. Bazı eleştirmenler bu tutarsızlıkların karakterlerinin daha az inandırıcı veya daha az gelişmiş görünmesine neden olabileceğini savunuyor.
3. Zayıf Kadın karakterler:
Eleştirmenler, Shakespeare'in kadın karakterlerinin çoğu zaman faillikten yoksun olduğuna ve genellikle basmakalıp veya sınırlı rollerle tasvir edildiğine dikkat çekti. Bazı eleştirmenler bunu Shakespeare'in yaşadığı ataerkil toplumun bir yansıması olarak görüyor.
4. Aşırı Dil Kullanımı:
Shakespeare ayrıntılı ve şiirsel diliyle tanınır, ancak bazı eleştirmenler bunun bazen aşırı veya anlaşılmaz hale gelebileceğini savunuyor. Dilsel gelişmelere odaklanmasının oyunlarının netliğini veya anlamını azaltabileceğine inanıyorlar.
5. Tarihsel Yanlışlıklar:
Tarihsel konularla uğraşırken Shakespeare çoğu zaman tarihsel doğruluk konusunda özgür davranırdı. Bazı eleştirmenler bunun tarihi kayıtları çarpıttığına ve izleyicilerde geçmiş olaylar hakkında yanıltıcı bir izlenim verebileceğine inanıyor.
6. Psikolojik Derinliğin Eksikliği:
Eleştirmenler, Shakespeare'in karakterlerinin bazen psikolojik derinlik ve karmaşıklıktan yoksun olduğunu savundu. Bazıları karakterlerinin duygularının ve motivasyonlarının her zaman tam olarak keşfedilmediğine veya geliştirilmediğine inanıyor.
7. Sınırlı Sosyal Aralık:
Shakespeare'in oyunları öncelikle toplumun üst kademelerindeki karakterlere odaklanır. Bazı eleştirmenler, bu sınırlı sosyal aralığın oyunlarını daha geniş bir izleyici kitlesi için daha az alakalı veya daha az ilişkilendirilebilir hale getirebileceğini iddia ediyor.
Bu eleştirilerin Shakespeare'in bilim ve analizlerinin geniş yapısının yalnızca küçük bir bölümünü temsil ettiğini belirtmek önemlidir. Diğer birçok eleştirmen Shakespeare'in eserlerini edebi dehası, insan doğasına dair içgörüleri ve kültürler ve zamanlar arasında kalıcı olması nedeniyle övdü.