Kader ve Kader:
- Oyun, Romeo ve Juliet'in "talihsiz aşıklarına" ve "ölümcül bellerine" göndermelerle, başından itibaren yaklaşan bir kıyamet duygusunu tesis ediyor.
- Montague'lar ve Capulet'ler arasındaki husumet, kişisel arzuları ne olursa olsun bireylerin hayatlarını etkileyen, uzun süredir devam eden, görünüşte kaçınılmaz bir çatışma olarak tasvir ediliyor.
- Aşıklar, planlarının kontrolleri dışındaki dış koşullar tarafından bozulduğu birçok durumla karşılaşırlar, bu da kaderin gücünü gösterir.
Özgür İrade ve Kişisel Sorumluluk:
- Kaderin etkisine rağmen Shakespeare, karakterlerin yaptığı kişisel seçimlerin önemini vurguluyor.
- Romeo ve Juliet'in gizli evlilikleri gibi dürtüsel eylemleri, takip eden trajik olaylara önemli ölçüde katkıda bulunur.
- Rahip Laurence'ın iyi niyetli ama sonuçta kusurlu planı, olayların şekillenmesinde insanın yanılabilirliğinin rolünü vurguluyor.
Kader ve Özgür İradenin etkileşimi:
- Oyun, yaşamın önceden belirlenmiş yönleri ile bireylerin bilinçli kararlarla koşullarını etkileme yetenekleri arasındaki gerilimi sergiliyor.
-Shakespeare, karakterlerin gerçekten amansız bir kaderin kurbanı olup olmadığı veya trajik sonuçtan onların seçimleri ve eylemlerinin sorumlu olup olmadığı konusunda düşündürücü sorular soruyor.
Sonuç:
Romeo ve Juliet çalışma kılavuzunun 4. Dersi "Kader ve Özgür İrade" temasına odaklanıyor. Shakespeare'in kader ile bireysel faillik arasındaki ilişkiyi tasvir etmesi oyuna derinlik katıyor ve okuyucuları hayatlarımızın ne ölçüde önceden belirlendiğini veya kendi eylemlerimiz ve kararlarımız tarafından şekillendirildiğini düşünmeye davet ediyor.