1. "Uzaklardaki deniz çağırıyor, çağırıyor, çağırıyor": "Çağırmak" kelimesinin tekrarı, denizin çağırışının ısrarlı ve inatçı doğasını vurgulamaktadır. Konuşmacının içinde bir özlem ve arzu duygusu yaratarak onları denize doğru çeker.
2. "Dudaklarımda tuz, saçlarımda rüzgar": Bu duyumlar, konuşmacının denize yakın olduğunu, belki de kıyıda durduğunu veya kıyıda yelken açtığını gösteriyor. Dudaklardaki tuz tadı ve saçlardaki rüzgar denizle fiziksel bir bağı çağrıştırarak okuyucuyu deneyimin içine çekiyor.
3. "Güneş gözlerimde ve dalgalar kulaklarımda": Güneş ve dalgalar deniz kenarı ortamının öne çıkan iki özelliğidir. Güneşin parıltısı ve çarpışan dalgaların sesi, denize yakın olmanın duyusal deneyimini daha da güçlendiriyor.
4. "Martıların uçup ağladığı yere gitmeliyim, gitmeliyim": Konuşmacı, denizin güzelliği ve gücüyle çevrelenmeye yönelik derin bir arzuyla hareket ederek, denizin çağrısına yanıt verme zorunluluğunu hissediyor. Denizin üzerinde süzülen ve ağlayan martılar özgürlüğü, macerayı ve okyanusun evcilleşmemiş ruhunu simgelemektedir.
Genel olarak, "Deniz"in ilk dörtlüğü deniz kıyısının canlı bir resmini oluşturur ve konuşmacının denize olan yoğun özlemini aktarır. Bir aciliyet ve beklenti duygusu oluşturarak şiirin geri kalanının denizin cazibesini ve gizemini keşfetmesine zemin hazırlar.