Shakespeare Acıklı Yanılgıyı Nerede Kullanıyor?

Acıklı yanılgı, insan duygularının veya özelliklerinin cansız nesnelere veya doğaya atfedildiği bir konuşma şeklidir. Shakespeare'in eserlerindeki acıklı yanılgıların ünlü bir örneği "Macbeth" oyunundadır. Duncan öldürüldüğünde, Shakespeare bir düzensizlik ve kaos duygusu yaratmak için acınası bir yanılgıyı kullanır:"Gece ele avuca sığmazdı. Yattığımız yerde,

Bacalarımız havaya uçtu ve dedikleri gibi,

Ağıtlar duyuldu havada, tuhaf ölüm çığlıkları,

Ve korkunç aksanla kehanet yapmak

Korkunç yanma ve karışık olayların

Kederli zamana yeni bir pencere açıldı" (Perde II, Sahne III)

Shakespeare'in eserlerindeki acıklı yanılgıların diğer örnekleri şunlardır:

1. "Romeo ve Juliet"te gece, gerçekleşmek üzere olan trajik olayları yansıtan "kara ve uğursuz" olarak tanımlanıyor.

2. "Fırtına"da Prospero'nun büyüsü, içindeki kargaşayı ve öfkeyi yansıtan bir fırtına yaratır.

3. "Kral Lear"da oyun sırasında yaşanan fırtına, krallıktaki kaosu ve çalkantıyı yansıtıyor.

4. "Bir Yaz Gecesi Rüyası"nda ormanın büyü ve harikalarla dolu olduğu anlatılır ve oyunun büyülü atmosferi yansıtılır.

5. "Hamlet"te, soğuk ve kasvetli bir gecede Hamlet'in babasının hayaleti ona görünerek bir önsezi ve gizem duygusu yaratır.