Shaw'un yazma stili, konuşmanın doğal akışını taklit ettiği için genellikle sohbete dayalı olarak tanımlanır. Kısa cümleler, basit bir dil ve gündelik ifadeler kullanma biçiminde bu açıkça görülmektedir. Örneğin, "Pygmalion" adlı oyunda Eliza Doolittle şöyle diyor:"Pygmalion pek olası değil!" Bu cümle günlük konuşmada yersiz olmaz ve oyunda gerçekçilik duygusunun yaratılmasına yardımcı olur.
Esprili
Shaw bir mizah ustasıydı ve yazıları esprili kısa satırlar ve zekice gözlemlerle doluydu. Örneğin, "İnsan ve Süpermen" adlı oyunda Tanner şöyle diyor:"Tamamen bencil olmayan tek kişi, ölen kişidir." Bu cümle hem komik hem de düşündürücüdür ve seyircinin oyuna dahil olmasına yardımcı olur.
Kritik
Shaw sosyal bir eleştirmendi ve yazıları çoğunlukla toplum hakkındaki görüşlerini yansıtıyordu. Örneğin "Binbaşı Barbara" adlı oyunda Kurtuluş Ordusu'nu ikiyüzlülüğü nedeniyle eleştiriyor. Bu eleştiri, Barbara ve Undershaft karakterlerini tasvir etme biçiminde açıkça görülüyor. Barbara, Kurtuluş Ordusu'nun iyi işler yaptığına inanan saf bir idealist, Under Shaft ise silah ticaretinden kar elde eden acımasız bir iş adamı. Shaw, bu karakterler aracılığıyla ideal ile gerçek arasındaki zıtlığı gösteriyor ve izleyiciyi kilisenin toplumdaki rolü hakkında düşünmeye davet ediyor.
Retorik
Shaw yetenekli bir hatipti ve yazıları genellikle retorik bir nitelik taşıyordu. Örneğin "Sezar ve Kleopatra" adlı oyunda Kleopatra şöyle diyor:"Bana ders verilmeyecek. Ben bir kraliçeyim." Bu dize, Kleopatra'nın otoritesinin güçlü bir ifadesidir ve oyunda bir dram duygusu yaratılmasına yardımcı olur.