Oyunun başlarında:
* kayıtsızlık ve kaçınma: Hamlet başlangıçta Ophelia'ya çekilir, hatta Act II'de onunla bir ihale sahne paylaşır. Bununla birlikte, duyguları, babasının ölümünden ve annesinin aceleci yeniden evlenmesinden kederi ve ezici ihanet duygusu ile gölgede bırakılır. Kendisini Ophelia'dan uzaklaştırmaya başlar, hatta delirdiğine inanmasına bile yol açar.
* Aldatma ve manipülasyon: Ünlü bir sahnede Hamlet çılgınlık yaratır ve Ophelia'yı kafa karıştırıcı ve rahatsız edici bir açıklama barajıyla yüzleşir. Onunla ve erdemiyle alay ediyor, babasına sadakatini sorguluyor ve kendi akıl sağlığını sorguluyor. Eylemleri açıkça Ophelia'yı incitmek ve onu uzaklaştırmak içindir, ancak davranışının sonuçlarının tamamen bilincinde olup olmadığı belirsizdir.
Oyunda daha sonra:
* zulümün yükselmesi: Hamlet'in Ophelia'ya karşı davranışı giderek daha sert ve acımasız büyüyor. Nunnery sahnesindeki karşılaşmaları sırasında acımasızca dürüst, ona onu hiç sevdiğini söyledi. Ayrıca dindarlığıyla alay ediyor ve onu "liberal" ve "karışık" olmakla suçluyor, bu da ona öfkesini ve hayal kırıklığını yansıttığını öne sürüyor.
* Kasıtsız zarar: Hamlet'in niyetleri belirsiz olsa da, eylemlerinin Ophelia'nın zihinsel durumu üzerinde yıkıcı bir etkisi vardır. Deliliğe iner, akıl sağlığı Hamlet'in reddi, babasının ölümü ve karşılaştığı sosyal damgalanmanın ağırlığı altında paramparça olur.
* Trajik sonuçlar: Ophelia'nın boğulmasıyla ölümü, Hamlet'in sert muamelesinin ve ona verdiği manipülasyonun doğrudan bir sonucudur. Onu öldürmek istememesine rağmen, eylemleri şüphesiz trajik ölümüne katkıda bulundu.
Hamlet'in davranışının analizi:
Hamlet'in Ophelia tedavisi genellikle farklı lenslerle analiz edilir:
* Kendi iç çatışması: Hamlet keder, ihanet ve ezici bir sorumluluk duygusu ile boğuşuyor. Ophelia'ya karşı değişken davranışı, kendi iç kargaşasının ve karışıklığının dışa doğru bir projeksiyonu olarak görülebilir.
* Kadın düşmanı tutumlar: Bazı eleştirmenler, Hamlet'in Ophelia'ya muamelesinin, Shakespeare'in zamanında yaygın olan kadın düşmanı tutumları yansıttığını ve kadınları kırılgan ve kolayca manipüle ettiğini savunuyor.
* Kasıtsız zulüm: Hamlet, Ophelia'yı ölümüne götürmeyi amaçlamasa da, duygusuz ve manipülatif davranışı trajik kaderine açıkça katkıda bulundu.
Sonuçta, Hamlet'in Ophelia'ya muamelesi oyunun karmaşık ve rahatsız edici bir yönüdür. Kendi koşullarının kurbanı olarak tasvir edilirken, Ophelia'ya yönelik eylemleri yadsınamaz ve sonuçları trajiktir.