Geriye dönüş, Zero'nun annesiyle birlikte evsizler barınağında yaşadığına dair anılarını hatırlamasıyla ortaya çıkıyor. Bir gece, bir çöp kamyonu kazara vagonlarının üzerinden geçerek birkaç eşyasını etrafa saçar. Yakındaki bir çiftlikteki büyük bir domuz bu fırsatı değerlendirip onların eşyalarını yemeye başlar. Zero'nun annesi domuzun dikkatini dağıtmaya çalışır, ancak domuz kıpırdamayı reddeder ve sonunda teslim olur.
Bu hikayede domuzun önemi, Zero ve annesinin hayatlarında karşılaştıkları zorlukların ve engellerin sembolik temsilinde yatmaktadır. Domuz, yenilmez ve durdurulamaz görünen ezici bir güçtür. Hayatın onlara sunduğu, kendilerini güçsüz ve çaresiz hissetmelerine neden olan zorlukları ve talihsizlikleri temsil eder.
Dahası domuzla yaşanan olay Zero'nun annesiyle olan derin bağını da vurguluyor. İçinde bulundukları zor koşullara rağmen Zero'nun annesi dirençli olmayı sürdürüyor ve oğlunu korumaya odaklanıyor. Domuzun dikkatini dağıtarak, sarsılmaz sevgisini ve bağlılığını göstererek onu sert gerçeklikten korumaya çalışır.
Romanın daha geniş bağlamında bu geri dönüş, Zero'nun kendini keşfetme ve büyüme yolculuğunu ilerleten çok önemli bir an olarak hizmet ediyor. Karakterinin dayanıklılığını, kararlılığını ve annesiyle paylaştığı karmaşık ilişkiyi belirler. Hikaye ilerledikçe Zero bu deneyimlerden güç alarak daha güçlü ve daha şefkatli bir birey olarak ortaya çıkıyor.