İşbirliği Argümanları:
- Biçimsel Benzerlikler: Bazı akademisyenler Shakespeare ve Bacon'un edebi tarzlarını analiz etmiş ve kelime dağarcığı, anlatım ve retorik araçları arasında belirli benzerlikler bulmuşlardır. Bu benzerlikler, iki yazarın ortak fikir sahibi olabileceğinin veya bazı eserler üzerinde işbirliği yapmış olabileceğinin kanıtı olarak yorumlandı.
- Paylaşılan Bilgi: Shakespeare'in oyunları ve Bacon'un yazıları felsefe, hukuk, bilim ve saray hayatı gibi çeşitli konularda derin bir bilgi birikimi sergiliyor. Bazıları, bir kişinin bu kadar geniş bir uzmanlığa sahip olmasının pek olası olmadığını öne sürerek, Shakespeare ile entelektüel uğraşlarıyla tanınan Bacon arasında işbirliği olasılığını öne sürdü.
- Biyografik Bağlantılar: Shakespeare ve Bacon, Elizabeth ve Jacobean dönemlerinde aktifti ve benzer sosyal çevrelerde hareket ediyorlardı. Ortak tanıdıkları vardı ve aynı tarihi olaylara aşinaydılar. Bu ikinci dereceden kanıt, ikisi arasında olası bir işbirliği fikrini desteklemek için kullanıldı.
İşbirliğine Karşı Argümanlar:
- Doğrudan Kanıtın Eksikliği: Kapsamlı araştırmalara ve tarihi belgelerin incelenmesine rağmen, Shakespeare ve Bacon'un birlikte çalıştığına veya fikir alışverişinde bulunduğuna dair kesin bir kanıt yoktur. İkisi arasındaki ortak el yazmaları veya yazışmalar bulunamadı.
- Yazım Stillerindeki Farklılıklar: Üslup bakımından bazı benzerlikler dikkat çekerken, Shakespeare ve Bacon'un yazı üsluplarında da önemli farklılıklar vardır. Shakespeare'in dili genellikle metaforik, şiirsel ve son derece yaratıcıyken, Bacon'un tarzı daha felsefi, mantıksal ve denemecidir.
- Shakespeare'in İtibarı: Shakespeare yaşamı boyunca başarılı ve ünlü bir oyun yazarıydı ve onun başka bir yazarın yardımına ihtiyaç duyduğuna ya da yardım aradığına dair hiçbir belirti yok. Çağdaşları onun dehasını tanıyıp kutladılar ve onun döneminde işbirliğine dair hiçbir söylenti yoktu.
- Gizlilik ve Risk: Eğer Shakespeare ve Bacon gerçekten işbirliği yapmış olsaydı, özellikle katı sosyal hiyerarşi ve her ikisinin de kariyerleri açısından potansiyel sonuçları göz önüne alındığında, bu riskli bir çaba olurdu. Böyle bir işbirliğini gizli tutmak zorlu olurdu ve ortaya çıkması halinde ciddi sonuçlar doğurabilirdi.
Sonuçta Shakespeare ve Bacon'un işbirliği sorunu bir varsayım meselesi olmaya devam ediyor. Her iki tarafın sunduğu kanıtlar ikna edici olsa da, teoriyi kesin olarak destekleyecek veya çürütecek kesin bir kanıt yoktur. Bu, edebiyat meraklılarını ve akademisyenleri büyülemeye devam eden bir konudur ve tartışmanın uzun yıllar sürmesi muhtemeldir.