Bu şiir hayata dair beklentilerimiz ile deneyimlediğimiz gerçeklik arasındaki zıtlığı anlatıyor. Konuşmacı, hayatın "düşündüğüm gibi olmadığını" söyleyerek başlıyor ve hayatın nasıl kolay, neşe ve başarı ile dolu olacağını hayal ettiğini anlatarak devam ediyor. Ancak gerçek şu ki hayat çoğu zaman zordur ve zorluklarla doludur ve konuşmacı hayal kırıklığını ve hayal kırıklığını ifade eder.
Şiir aynı zamanda büyüme ve dünyanın gerçekleriyle yüzleşme fikrinden de bahsediyor. Konuşmacı eskiden "peri masallarına" ve "rüyalara" inandığını anlatıyor ama artık hayatın her zaman böyle olmadığını biliyor. Ayrıca eskiden "her şeyi yapabileceğini" düşündüğünü ama artık sınırlarının olduğunu bildiğini de anlatıyor.
Tüm bunlara rağmen konuşmacı umudunu kesmiyor. Hâlâ "aradığını" ve hâlâ "daha iyi bir güne" inandığını söylüyor. "Korkmadığını" ve hayatın karşısına çıkardığı her şeyle yüzleşmeye hazır olduğunu söyleyerek şiiri bitiriyor.
Bu şiirde Hughes, ideal ile gerçek arasında bir karşıtlık duygusu yaratmak için güçlü, canlı görüntüler kullanıyor. Şiir aynı zamanda duygu doludur ve konuşmacının sesi dürüst ve hamdır. Sonuçta bu şiir insan deneyimiyle ve hepimizin hayatın gerçekleriyle nasıl yüzleşmemiz gerektiğiyle ilgilidir.