Yorgun Blues (1926): Bu şiir, Harlem Rönesansı sırasında Afrika kökenli Amerikalıların ırkçılık ve baskı karşısında verdikleri mücadeleyi ve dayanıklılığı anlatıyor. Kahraman müzik yoluyla teselli bulmaya çalışır, ancak ayrımcılığın ve zorlu yaşamın ağırlığı ona ağır gelir.
Zenci Nehirden Bahsediyor (1921): Şiir, nehirlerin görüntüleri ve Afrikalı ataların deneyimleri aracılığıyla Afrikalı Amerikalıların tarihle, güçle ve hayatta kalmayla olan bağlantısını araştırıyor. Afrikalı Amerikalıları birbirine bağlayan ortak deneyimlere ve kültürel köklere değiniyor.
Anneden Oğula (1922): Bu şiir, oğluna hayatın zorlukları boyunca rehberlik etmeye çalışan bir annenin mücadelesini, azmini ve fedakarlıklarını aktarıyor. Konuşmacı, 20. yüzyılın başlarında Afrikalı Amerikalıların mücadelelerini ve kararlılığını yansıtarak, oğlunu zorluklara rağmen ilerlemeye devam etmesi konusunda cesaretlendiriyor.
Her Sesi Kaldırın ve Şarkı Söyleyin (1905): "Zenci Ulusal Marşı" olarak da bilinen bu şiir, Afrikalı Amerikalılar arasındaki gururu, umudu ve birliği ifade ediyor. 1909 NAACP konferansının sonunda yapıldı ve Sivil Haklar Hareketi'nin marşı haline geldi.
Bu şiirler, Harlem Rönesansı sırasında yaygın olan siyasi ve sosyal hareketleri, ırksal önyargıları ve kültürel kimlik araştırmalarını yansıtarak Hughes'un zamanına bağlanıyor. Hughes, şiiri bir sosyal yorum aracı olarak kullandı, Afro-Amerikan mirasını yüceltti ve ırksal meseleler hakkında farkındalık yarattı.