Şiirde sabit ölçü ne anlama gelir?

Sabit ölçüm Şiirde, bir şiir boyunca güçlü ve zayıf hecelerin tutarlı, düzenli bir modelini ifade eder. Bu kalıp şiiri ileriye taşıyan ritmik bir akış yaratır. Şairler, her satırdaki vurgulu (güçlü) ve vurgusuz (zayıf) hecelerin sayısını ve yerleşimini dikkatli bir şekilde düzenleyerek sabit bir ölçüye ulaşırlar.

Şiirde sabit ölçünün incelenmesi ve kullanılmasına aruz denir. . Şairler, farklı şiirsel biçimler ve etkiler yaratmak için çeşitli ölçü kalıplarını takip ederler. Örneğin, İngiliz şiirinde yaygın bir ölçü olan iambik pentametrede, her satır, vurgusuz-vurgulu hecelerin yinelenen bir düzenine sahip on heceden oluşur (da-DUM da-DUM da-DUM da-DUM da-DUM). Bu model sabit, ritmik bir vuruş yaratır. İşte Shakespeare'in "Romeo ve Juliet" adlı eserinden bir iambik pentametre örneği:

Ama yumuşak! şuradaki pencereden hangi ışık kırılıyor?

Doğudur ve Juliet güneştir.

Bu satırda, vurgulanan heceler "yumuşak", "ne", "orada", "doğu", "Ju" ve "güneş" kelimelerinin üzerine gelir. Vurgusuz heceler "ama", "hafif", "içinden", "kazan", "dow", "breaks", "is", "the" ve "let"tir. Şiir boyunca beşli ölçünün tutarlı kullanımı istikrarlı, ölçülü bir ritim yaratır.

Sabit ölçü, ritmik yapının şiirin genel etkisini şekillendirmede çok önemli bir rol oynadığı soneler, şiirler ve baladlar gibi geleneksel şiir biçimlerinde önemli bir unsurdur. Ancak şairler ilginç etkiler yaratmak veya geleneksel kalıplardan kopmak için ölçü çeşitlemelerini de kullanabilirler, bu da daha serbest nazım şiir tarzlarına yol açar.