İlk şiir olan "Tyger"ın konuşmacısı, kaplanın gücüne ve güzelliğine hayranlık duyuyor gibi görünüyor ve aynı zamanda böylesine muhteşem bir yaratığın yaratıcısı olarak Tanrı fikri üzerinde düşünüyor gibi görünüyor. İkinci şiir olan "Kuzu"nun konuşmacısı daha çok kuzunun masumiyetine ve yumuşaklığına odaklanmış gibi görünüyor ve kuzuyu Mesih'in sembolü olarak kullanıyor.
Bu çıkarımlardan hareketle iki şiirin konuşmacılarının hayata ve dünyaya farklı bakış açılarına sahip olmaları mümkündür. "Tyger"ın konuşmacısı doğanın gücünü ve ihtişamını takdir etmeye daha yatkın olabilirken, "Kuzu"nun konuşmacısı ilahi olanın nezaketine ve masumiyetine daha çok ilgi duyabilir. Konuşmacıların doğal dünyanın güzelliğini ve harikasını takdir etme konusunda ortak bir zemin bulmaları da mümkündür.
Sonuçta bu iki şiiri anlatanların birbirleri hakkında ne hissedeceğini düşünmek okuyucuya kalmıştır. Tek bir doğru cevap yoktur ve farklı okuyucular şiirleri farklı şekillerde yorumlayabilir.