Bölüm 1:
Wright şiire "paslı kar", "tren düdüğü" ve "ölü tarla" ile karakterize edilen kasvetli bir Ortabatı manzarasını anlatarak başlıyor. Bu görüntüler yolculuğa kasvetli ve ıssız bir hava katıyor.
Stanza 2:
Konuşmacı hayaller, vizyonlar ve özlemlerle dolu geçmişini yansıtır. "Dünyaya karşı tutku duyduğu" ve bir amaç duygusu hissettiği bir zamanı hatırlıyor.
Stanza 3:
Ancak konuşmacının hayalleri hayatın gerçekleri tarafından paramparça edilmiştir. Memleketinin tanıdık sokaklarında dolaşırken kendini bir "hayalet" gibi hissediyor ve eski ideallerinin ve coşkusunun kaybolmasından yakınıyor.
Stanza 4:
Konuşmacı anlam ve doyum bulma arzusunu ifade eder. Bir zamanlar kendisini besleyen "tutkuyu" ve "vizyon"u yeniden keşfetmeyi arzuluyor.
Bölüm 5:
Konuşmacı anlam arayışının kolay olmayabileceğini kabul ediyor. Yolculuğun sevinç, sevgi ve güzellik anlarının yanı sıra "umutsuzluk, nefret ve ıstırapla" karşılaşmayı da içerdiğini fark eder. Ancak bu zorluklara rağmen kendini arayışa devam etmek zorunda hissediyor.
Stanza 6:
Konuşmacı şiiri kararlılıkla bitirir. Umutsuzluğa kapılmayı reddediyor ve ne kadar anlaşılması zor görünse de anlam aramaya devam etmeye karar veriyor.
Genel olarak, "Yolculuk", konuşmacının hayal kırıklığını ve kayıp duygusunu yakalarken, aynı zamanda onun yaşamda amaç ve tatmin bulma konusundaki kalıcı arzusunu da aktarıyor.