Batı klasik müziğinde geleneksel yapısal formlar şunları içerir:
1. İkili form (AB):A'nın tekrarlandığı A ve B olmak üzere iki bölümden oluşur.
2. Üçlü form (ABA):İkili forma benzer ancak zıt bir B bölümü vardır.
3. Rondo formu (ABACADA):Yinelenen bir A bölümü, zıt bölümler (B, C, D) ile dönüşümlü olarak kullanılır.
4. Sonat-allegro formu:Klasik sonatların, senfonilerin ve konçertoların ilk bölümlerinde kullanılır. Genellikle üç ana bölümden oluşur:Sergileme, Geliştirme ve Özetleme.
5. Füg:Eser boyunca taklit edilen ve geliştirilen bir konuya dayalı kontrpuan formu.
Çağdaş müzikte yapısal yaklaşımların çeşitliliği daha fazladır. Bazı parçalar geleneksel formlara bağlı kalabilir, bazıları ise deneysel veya alışılmamış yapıları keşfedebilir. Bazı çağdaş besteciler doğaçlamaya veya izleyici katılımına olanak tanıyan açık uçlu veya şansa dayalı yapılar yaratırlar.
Müzikal yapıyı anlamak, müziği analiz etmek, yorumlamak ve takdir etmek için çok önemlidir. Müzisyenlerin ve dinleyicilerin çeşitli unsurların birbirine nasıl uyduğunu algılamasına ve tutarlı bir müzik deneyimi yaratmasına yardımcı olur.