Stravinsky'nin ilk besteleri Rus halk müziğinden ve Nikolai Rimsky-Korsakov'un müziğinden etkilendi. Bu döneme ait önemli eserler şunlardır:
* Mi bemol majör senfoni (1907)
* Ateş Kuşu (1910)
* Petruşka (1911)
* Bahar Ayini (1913)
Neoklasik Dönem (_c_.1920–1954)
1920'lerde Stravinsky, Rus döneminin karmaşık, uyumsuz müziğinden uzaklaşarak daha neoklasik tarzda yazmaya başladı. Bu döneme ait eserleri netlik, kesinlik ve klasik formların kullanımıyla karakterize edilir. Bu döneme ait önemli eserler şunlardır:
* Pulcinella (1920)
* Piyano ve Nefesli Çalgılar Konçertosu (1924)
* Oedipus Rex (1927)
*Apollon Musagète (1928)
On İki Tonlu Dönem (_c_.1945–1968)
1940'larda Stravinsky on iki ton tekniğini denemeye başladı. Bu döneme ait eserleri karmaşık ve uyumsuz dokularla karakterize edilir. Bu döneme ait önemli eserler şunlardır:
* Mezmurlar Senfonisi (1930)
* D Yaylı Çalgılar Konçertosu (1931)
* İki Piyano Konçertosu (1935)
* Üç Bölümde Senfoni (1945)
Avangard Dönem (_c_.1958–1971)
1950'lerde ve 1960'larda Stravinsky, rastlantısal müzik ve müzikli müzik de dahil olmak üzere çeşitli avangard teknikleri denedi. Bu döneme ait önemli eserler şunlardır:
*Agon (1957)
* Threni (1958)
* Bir Vaaz, Bir Anlatı ve Bir Dua (1961)
* Tufan (1962)