1. Harmanlama ve Dengeleme :Yaylı kısım orkestranın temeli ve ana sesi görevi görür. Diğer enstrümanlarla iyi uyum sağlayan zengin, sıcak ve uyumlu bir ses sağlar. Çok sayıda tel, dinamikler ve ton rengi üzerinde daha fazla kontrole izin vererek diğer bölümleri dengelemelerine ve desteklemelerine olanak tanır.
2. Çok yönlülük :Yaylı çalgılar bölümü son derece çok yönlüdür ve çok çeşitli müzikal ifadeler üretme kapasitesine sahiptir. Orkestranın genel ifade gücüne katkıda bulunan melodiler, armoniler, karşı melodiler, pizzicato, tremolo ve çeşitli yay teknikleri çalabilir.
3. Tını Çeşitliliği :Her biri kendine özgü tınıya sahip çeşitli yaylı çalgıların yer aldığı yaylı bölümü, farklı ton renkleri sunar. Keman, viyola, çello ve kontrbas, karmaşık dokular ve armoniler oluşturmak için bir araya getirilebilen farklı sesler sağlar. Bu çeşitlilik orkestranın genel ses paletini zenginleştirir.
4. Bölüm Oynatma :Yaylı çalgılar genellikle solist yerine bölümler halinde çalınır. Bu, daha dolgun, daha tekdüze bir ses yaratır ve tonlama, denge ve ifadeler üzerinde daha fazla kontrole olanak tanır. Yaylı çalgı bölümündeki çok sayıda oyuncu, güçlü, rezonanslı tuttiler ve hassas, hassas pasajlar yaratılmasını sağlar.
5. Orkestra Geleneği :Tarihsel olarak yaylı çalgılar bölümü orkestranın çok önemli bir bileşeni olmuş ve topluluğun çekirdeğini oluşturmuştur. Geniş bir yaylı bölüme sahip olma geleneği yüzyıllar boyunca aktarılmıştır ve birçok besteci, özellikle yaylıların yeteneklerini vurgulayan ve bunlardan yararlanan orkestra eserleri yazmıştır.
Özetle, yaylı bölümün büyük boyutu orkestranın genel zenginliğine, çok yönlülüğüne ve ifade gücüne katkıda bulunarak onu orkestra sesinin önemli bir parçası haline getiriyor.