Modern kayıt ve yayın teknolojilerinin ortaya çıkmasından önce şöhret ve tanınma genellikle yerel veya bölgesel düzeyde sınırlıydı. Şarkıcılar tiyatrolarda, konser salonlarında veya diğer halka açık mekanlardaki performanslarıyla popülerlik kazandılar, ancak erişimleri coğrafi sınırlarla sınırlıydı.
Dünya çapında tanınan bir şarkıcı kavramı ancak 1900'lerin başında fonografın ve daha sonra radyonun icadıyla ortaya çıktı. Uluslararası üne sahip şarkıcıların ilk örneklerinden biri İtalyan opera tenoru Enrico Caruso'dur (1873-1921). Gramofon plakları ve radyo yayınları aracılığıyla geniş çapta dağıtılan kayıtları ve performansları sayesinde, 20. yüzyılın başlarında büyük bir popülerlik ve beğeni kazandı.
Kayıt ve iletişim teknolojileri gelişmeye devam ettikçe, aralarında Frank Sinatra, Elvis Presley, The Beatles ve Michael Jackson'ın da bulunduğu diğer şarkıcılar küresel üne kavuştu. Bu bireyler, coğrafi sınırları aşan bir şöhret ve tanınırlık düzeyine ulaşarak ev isimleri ve kültürel simgeler haline geldi.