1. Pizzacı: Bu teknik, yay kullanmak yerine telleri parmaklarla çekmeyi içerir. Pizzicato sağ veya sol elle çalınabilir ve vuruşlu, vurmalı bir ses yaratır.
2. Arco: Keman çalmanın geleneksel yöntemi, tellerin üzerinden geçmek için bir yay kullanmayı içerir. Yay sağ elde tutulur ve sürekli bir ses üretmek için teller arasında ileri geri hareket ettirilir.
3. Kesintisiz: Bu teknik, yukarı ve aşağı yay vuruşları arasında hızla geçiş yaparak kısa, bağımsız notalar üretir. Staccato çalmak net ve belirgin bir ses yaratır.
4. Yasal: Legato, staccato'nun tam tersidir ve notaların düzgün ve bağlantılı bir şekilde çalınmasını içerir. Yay, notalar arasında gözle görülür herhangi bir boşluk olmaksızın, sürekli bir hareketle tellerin üzerinden çekilir.
5. Titreşim: Vibrato, telin üzerine bastıran parmağın hafifçe salınmasını içeren bir tekniktir. Bu sıcak, titreşimli bir ses yaratır. Vibrato, klasik keman çalmada temel bir beceridir ve müziğe ifade gücü katar.
6. Harmonikler: Harmonikler, eğilirken tellere parmakla hafifçe dokunulmasıyla üretilir. Bu, telin doğal perdesinden farklı, daha yüksek perdeli bir ses yaratır.
7. Çift Durak: Çift duraklar, yay ile aynı anda iki telin çalınmasını içerir. Çift duraklar oktav, üçlü, beşli gibi farklı aralıklarla çalınabilir ve müziğe derinlik ve zenginlik katarlar.
8. Akorlar: Akorlar keman üzerinde birden fazla tele aynı anda basılarak ve eğilerek çalınabilir. Akorlar müziğe armonik bir doku katar.
9. Glissando: Glissando, eğilirken parmağın tel boyunca kaydırılmasını içeren bir tekniktir. Bu pürüzsüz, kayan bir ses yaratır.
10. Triller: Triller, birbirine yakın iki nota arasında hızla geçiş yapılarak üretilir. Triller müziğe süsleme ve heyecan katar.
Bunlar keman çalmak için kullanılan birçok teknikten sadece birkaçı. Her teknik farklı düzeyde beceri ve pratik gerektirir ve bu tekniklerde ustalaşmak kemancıların çok çeşitli sesler ve müzikal ifadeler üretmesine olanak tanır.