1. Direnç: Daha sert kamışlar, saksafona üflediğinizde hava akışına daha fazla direnç sunar. Bu, daha güçlü bir ağız yapısı (ağzınızı ve dudaklarınızı şekillendirme şekliniz) ve ses üretmek için daha fazla nefes basıncı gerektirir.
2. Ton: Daha sert kamışlar genellikle daha parlak ve daha etkileyici bir ton üretir. Enstrümanın ses spektrumunun yüksek harmoniklerini vurgulayarak sesi "daha keskin" veya daha keskin hale getirirler.
3. Cilt: Daha sert kamışlar, yumuşak kamışlara göre daha yüksek ses üretme eğilimindedir.
4. Tonlama: Daha sert kamışlar, enstrümanın genel perdesini yükseltme eğiliminde olduklarından saksafonun akortunda hafif bir ayarlama gerektirebilir.
5. Kontrol ve Artikülasyon: Daha sert kamışlar, gerekli ağız yapısı ve tekniği geliştirmiş deneyimli saksafoncular için daha iyi kontrol ve artikülasyon sağlayabilir. Daha hassas ve duyarlı dil kullanımına ve staccato çalmaya olanak tanırlar.
6. Dayanıklılık: Daha sert kamışlarla oynamak daha fazla fiziksel çaba gerektirir, bu nedenle yeni başlayanlar veya daha zayıf ağızlara sahip oyuncular için daha yorucu olabilir. Daha yumuşak kamışlar, uzun süreli çalma seansları için daha uygun olabilir.
Genel olarak, kamış sertliğinin seçimi oyuncunun beceri düzeyine, müzik tarzına ve kişisel tercihlerine bağlıdır. Yeni başlayan saksofoncular ağızlarını ve tekniklerini geliştirmek için genellikle daha yumuşak kamışlarla başlarken, daha deneyimli oyuncular belirli müzik bağlamları veya türleri için daha sert kamışları tercih edebilirler.