1. Teknik :Doré'nin illüstrasyonları oldukça ayrıntılı ve gerçekçi; gravür, gravür ve gravür gibi çeşitli teknikler kullanılıyor. Derinlik ve üç boyutluluk hissi yaratmak için hassas çizgiler, gölgeler ve dokular oluşturdu. Blake ise sulu boya, kalem, mürekkep ve gravürü birleştirerek daha ressamsı bir tarz kullandı. Çizimleri genellikle daha az ayrıntılıdır ancak daha etkileyicidir; kalın çizgiler ve renk yıkamalarıyla.
2. Kompozisyon :Doré'nin kompozisyonları genellikle büyük ve panoramiktir; çoğu zaman tüm sahneleri veya manzaraları tek bir karede kapsar. Figürlerin ve nesnelerin düzenlenmesine ve konumlandırılmasına titizlikle dikkat ederek drama ve hareket duygusu yarattı. Blake'in kompozisyonları çoğunlukla daha samimi olup, belirli anlara veya karakterler arasındaki etkileşimlere odaklanmaktadır. Onun çizimleri genellikle daha semboliktir ve metnin yorumlanmasında daha az gerçekçidir.
3. Perspektif :Doré'nin çizimleri genellikle izleyicinin bakışını sahne boyunca yönlendiren, önemli unsurlara ve olaylara dikkat çeken net bir perspektife sahiptir. Ancak Blake'in çizimleri izleyici için daha öznel ve kişisel bir deneyim yaratmak amacıyla sıklıkla alışılmadık perspektifler kullanıyor, yüksek bakış açıları veya alışılmadık açılar kullanıyor.
4. Sembolizm :Her iki sanatçı da illüstrasyonlarında sembolizm kullanmış olsa da Doré'nin sembolleri daha geleneksel ve kolayca tanınabilir olma eğilimindedir; geleneksel dini ikonografi ve ortaçağ tasvirlerinden yararlanır. Blake ise kendi mitolojisinden ve vizyoner deneyimlerinden unsurları birleştirerek daha kişisel ve kendine özgü bir sembolizm kullandı.
Doré'nin illüstrasyonları özünde rafine teknikleri, görkemli kompozisyonları ve gerçekçiliğe vurgularıyla karakterize edilirken, Blake'in illüstrasyonları daha dışavurumcu bir üslup, sembolik dil ve alışılmamış perspektifleri benimsiyor ve bu iki usta sanatçının farklı sanatsal vizyonlarını ve yorumlarını yansıtıyor.