1930'larda geliştirilen swing, hareketli ve dans odaklı ritimleriyle öne çıkıyor. Dolu ve zengin bir ses yaratan, üflemeli çalgılar, kamışlar ve ritim enstrümanları bölümleriyle büyük grupların belirgin bir şekilde kullanılmasına sahiptir. Swing müziği genellikle hızlı bir tempoya ve doğaçlama sololara sahiptir ve dans pistinde canlı ve enerjik bir atmosferi teşvik eder.
2. Bebop:
1940'ların ortalarında ortaya çıkan bebop, cazda önemli bir değişimi temsil ediyordu. Büyük grup sesinden uzaklaşıp bireysel müzisyenliği ve karmaşık doğaçlamaları öne çıkardı. Bebop müzisyenleri hızlı tempo, düzensiz ritimler ve karmaşık melodiler kullandılar. Müzik genellikle soyut ve zorlayıcı doğasıyla karakterize ediliyordu ve daha seçici bir izleyici kitlesine hitap ediyordu.
3. Havalı Caz:
Batı Yakası caz olarak da bilinen havalı caz, 1940'ların sonlarında ve 1950'lerin başında ortaya çıktı. Daha rahat ve içe dönük bir yaklaşım sunarak enerjik swing ve karmaşık bebop tarzlarıyla tezat oluşturuyordu. Cool caz genellikle saksafon ve trompet gibi enstrümanların kullanımını vurgulayan daha küçük gruplara yer veriyordu. Müzik, pürüzsüz, rahat hissi, karmaşık armonileri ve abartısız doğaçlamalarıyla dikkat çekiyordu.