Özellikle Romantik senfonilerde popüler olan tipik dört bölümlü yapı şunları içerir:
1. İlk hareket: Allegro, genellikle sonat-allegro biçimindedir. Bu hareket tipik olarak büyük, dinamiktir ve tüm çalışmanın ana tonunu belirler.
2. İkinci hareket: Adagio veya Andante, genellikle yavaş ve lirik bir tarzda. Bu hareket, etkileyici melodileri, duygusal yoğunluğu ve sakin bir atmosferi sergileyerek kontrast sağlar.
3. Üçüncü hareket: Scherzo veya Minuet, genellikle canlı ve zıt bir karaktere sahiptir. Scherzo'lar genellikle oyunbazlık ve ritmik enerjiyle karakterize edilirken minuet'ler daha zarif ve kibar bir his uyandırır.
4. Dördüncü hareket: Final, sıklıkla hızlı tempo ve iyimser bir ruh hali içinde. Bu sonuç bölümü genellikle kompozisyonu güçlü ve muzaffer bir kapanışa getirir, bazen de önceki bölümlerdeki temaları özetler.
Romantik dönemde dört bölümlü yapı yaygın olsa da besteciler varyasyonları ve alternatifleri de araştırdılar. Bazı romantik kompozisyonlar daha fazla veya daha az bölüme sahip olabilir, sonat-rondo gibi diğer biçimsel yapıları sergileyebilir veya yavaş girişler, programatik bölümler veya ara değerli bölümler gibi ek bölümler içerebilir.