1. Doğal Yırtıcı-Av Davranışının Taklidi: Bazıları saklambaç davranışının doğada gözlemlenen davranışlardan kaynaklanmış olabileceğine inanıyor. Hayvanlar aleminde pek çok tür, saklanmayı ve aramayı içeren yırtıcı-av etkileşimlerine girer. İnsanlar bu doğal davranışlardan ilham almış ve benzer eylemleri içeren hayali oyunlar oynamış olabilirler.
2. Geleneksel Ritüeller ve Törenler: Saklambaç'ın kökleri eski ayin ve törenlere dayanıyor olabilir. Çeşitli kültürlerde, bir arınma, inisiyasyon veya kehanet biçimi olarak nesneleri veya insanları saklamayı ve aramayı içeren ritüel uygulamalar vardı. Bu ritüeller daha sonra çocukların oynadığı eğlence amaçlı oyunlara dönüşmüş olabilir.
3. Eski Oyunların Kültürel Uyarlanması: Saklambaç oyununun, saklanmayı ve aramayı içeren diğer geleneksel oyunlardan evrimleşmiş olması mümkündür. Çocuklar veya yetişkinler mevcut oyunları basitleştirmiş veya değiştirmiş olabilir ve sonunda onları bugün bilinen saklambaç formatına dönüştürmüş olabilirler.
4. Çocukça Keşif ve Hayal Gücü: Saklambaç aynı zamanda çocukların yaratıcı oyunlara ve fiziksel aktivitelere katılmaya yönelik doğal bir eğilimi olarak da ortaya çıkmış olabilir. Çocukların doğuştan gelen merakı ve keşfetme arzusu, onları saklanma ve bulma etrafında dönen oyunlar yaratmaya yöneltmiş olabilir ve bu da saklambaçın popüler bir çocukluk eğlencesi olarak gelişmesine yol açmış olabilir.
Saklambaç'ın kesin kökenini belirlemenin zor olduğunu ve bunların önerilen teorilerden sadece birkaçı olduğunu belirtmek önemlidir. Oyunun popülaritesi muhtemelen sayısız nesiller boyunca kültürel aktarım yoluyla gelişti ve yayıldı.