- A. I. Oparin'in Yaşamın Kökeni Teorisi
1924 yılında Rus biyokimyacı Aleksandr İvanoviç Oparin tarafından öne sürülen bu teori, yaşamın kimyasal evrim ve ısı, ışık vb. çevresel ipuçlarının bir sonucu olarak inorganik ve organik bileşiklerden kaynaklandığını belirtiyordu.
Oparin'in teorisi, Dünya'nın ilk atmosferinin doğası gereği indirgendiği ve metan (CH4), amonyak (NH3), su buharı (H2O) ve hidrojen (H2) gibi gazlar içerdiği fikrine dayanıyordu. Bu gazların, yıldırım, güneşten gelen ultraviyole (UV) radyasyon ve volkanik ısı gibi enerji kaynaklarının etkisiyle basit organik moleküller oluşturabileceğini öne sürdü.
Oparin, ilkel Dünya soğudukça bu basit moleküllerin bir araya gelerek yaşamın yapı taşları olan amino asitler, nükleotidler ve şekerler gibi karmaşık organik bileşikleri oluşturduğunu savundu. Böylece inorganik moleküllerden organik moleküllere doğru aşamalı ilerleme, ilk ilkel yaşam formlarının oluşmasına yol açtı.
Oparin'in teorisi, yaşamın cansız maddeden doğal olarak nasıl ortaya çıkabileceğini anlamanın temelini attı ve 1953'te Stanley Miller ve Harold Urey tarafından yürütülenler de dahil olmak üzere abiyogenez alanında daha sonraki deneyler için bir çerçeve sağladı.